Awacs en Monk
<I>NRC Handelsblad<I> van 13 juli deed verslag van een groep journalisten die door de NAVO was uitgenodigd voor een vlucht in een Awac belast met het controleren en begeleiden van de oorlog boven Libië. Er werd bij vermeld dat het verhaal niet van te voren door het militaire gezag was ingezien. De NAVO neemt Europese belastingbetalers blijkbaar nog vrij serieus. Ik denk niet dat bij ons enig journalist ooit is uitgenodigd voor een tripje langs de kust van Venezuela. FOL houdt niet van pottenkijkers en behandelt ons als een bananenrepubliek. Helemaal ongelijk hebben ze niet, het bananengehalte neemt met rasse schreden toe. Dat NRC-artikel vertelt dat Awacs, Boeings 707 voorzien van een grote schotel op het dak, in staat zijn om ander vliegend tuig, schepen en zelfs rijdende vrachtauto’s tot een afstand van 550 kilometer in de gaten te houden. Vertaald naar deze regio betekent dat vliegend op 55 kilometer uit de Venezolaanse kust een strook binnenland tot een breedte van 500 kilometer wordt gecontroleerd. Dat is tot voorbij de rivier Orinoco en volstrekt oversized voor het bestrijden van drugshandel. Terecht noemen Chávez en Monk dit spionage. De kosten van deze permanente militaire provocatie liggen vele malen hoger dan de maatschappelijke schade die een paar ton drugs veroorzaakt.
Carlos Weeber (architect), Curaçao
