President John F. Kennedy heeft ooit eens gezegd: ,,The hottest places in hell are reserved for those who in time of moral crisis preserve their neutrality.” Het is dan ook godgeklaagd dat bepaalde figuren uit onze gemeenschap vinden dat Curaçao haar neutraliteit dient te bewaren inzake de verlening van puur humanitaire hulp aan Venezuela, personen dus die persoonlijke belangen (wat die verder ook mogen zijn, rust, veiligheid, PdVSA in leven houden, enz.) hoger stellen dan het redden van mensenlevens. Zijn dit onze leiders? Inmiddels weten we dat ‘neutralist’ Rosalia van Kousa Promé op waarde moet worden geschat, niets dat van buitenaf op Curaçao afkomt geniet zijn goedkeuring. Curaçao heeft volgens deze ‘politieke strateeg’ geen rekening te houden met geopolitieke ontwikkelingen van welke aard dan ook. Hij geeft hiermee Alex Rosaria groot gelijk die in zijn prachtige artikel met als titel ‘Come clear or lose relevancy’ wijst op de gevaren van onze geopolitieke naïviteit. Die onzin over in het gareel lopen van een door de Verenigde Staten en Nederland opgezet complot betuigt van weinig geopolitiek besef en gaat voorbij aan het feit dat het kiezen voor neutraliteit Maduro anderzijds geopolitiek in de kaart speelt. Of Curaçao dat wil of niet, linksom of rechtsom, keuzes hebben altijd geopolitiek gevolg, wij vormen nu eenmaal een onderdeel van een wereldgemeenschap.
Onder de mantel van vakbondscentrale Solidaridat staan de daarbij aangesloten vakbonden ook op het standpunt dat Curaçao zich neutraal in deze kwestie moet opstellen. Ook die opstelling door deze vakbonden moeten wij op waarde schatten nu het duidelijk is hoe zij gemanipuleerd en aangestuurd worden door ras-Chavistas als Errol Cova en Angelo Meijer. Eveneens de grote politieke leiders van de oppositiepartijen KdNT, PS en Movemiento Progressivo hebben in een gezamenlijk schrijven gericht aan de voorzitter van de Staten laten weten het behoud van neutraliteit door Curaçao voor te staan. De ondertekenaar voor KdNT, de heer ‘Menki’ Rojer, staat bekend als een principeloze opportunist wier gedachtegoed niet verder reikt dan zijn eigen hachje. De ondertekenaar voor PS, de heer Cordoba, loopt om wat voor reden dan ook, thans braaf in het gareel van politiek leider Ben Whiteman, die ondanks het feit dat hij zeer beledigend is bejegend door Maduro, nog steeds fervent Chavista is. Al die posities zijn dus gemakkelijk verklaarbaar. De grote verrassing komt van Marilyn Moses, politiek leider van Movemiento Progresivo, die verrassend genoeg ook pleit voor een neutrale opstelling door Curaçao. Mevrouw Moses is een afgestudeerd arts en heeft in die hoedanigheid ooit eens de eed afgelegd (of gezworen) dat zij alles zal doen om mensenlevens te redden. Moses weet dat in Venezuela mensen dood gaan omdat een totalitaire narco-dictatuur de toevoer van medicijnen en medische hulpverlening vanuit het buitenland vrijwel onmogelijk maakt. Men zou verwachten dat zij als eerste op de bres zou staan om welke mensenlevens reddende acties dan ook geheel te ondersteunen. Men zou verwachten dat zij als de enige arts in het parlement al het mogelijke zou doen om vanuit Curaçao de humanitaire hulpverlening te bevorderen. Het tegendeel blijkt thans. Ook zij laat politiek opportunisme prevaleren boven het redden van mensenlevens. Mevrouw Moses is daarom een grote schande voor de medische beroepsgroep en voor ons parlement.
Jammer genoeg blijkt thans ook de politieke partij MAN een neutrale positie voor Curaçao in te willen nemen, ook deze staatslieden stellen het eigen (politieke) belang dus boven moraliteit. Al deze Curaçaose politici laten ons land van onze slechtste kant zien. Gelukkig blijkt uit een via de sociale media gehouden enquête dat verreweg het merendeel van de Curaçaose bevolking wél achter de humanitaire hulpverlening via Curaçao staat, het volk draagt het hart dus wel op de juiste plaats, waardoor wij nog een kans maken aan de juiste kant van het wereldgebeuren de geschiedenis in te gaan.

George Lichtveld
Curaçao