Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Met open mond luisterden de oppositieleden gisteren naar minister van Algemene Zaken Gilmar Pisas (MFK). De settlement deal tussen overheidsbedrijf Refineria di Kòrsou (RdK) en PdVSA zit toch net iets anders in elkaar dan vorig jaar werd aangekondigd. Curaçao heeft twee jaar om aan een Ofac-licentie (een uitzondering op de sanctiewetgeving), waardoor Curaçao de Venezolaanse olie voor PdVSA kan verkopen. 70 Procent van de verkoopopbrengst gaat naar PdVSA en 30 procent wordt aangewend voor het aflossen van de schuld aan Curaçao.
Zolang die ontheffing er niet is, zal Curaçao voorlopig niets zien van de 450 miljoen dollar die over 10 jaar zou worden uitgespreid. ‘Be patient’, het advies dat de premier van de Amerikaanse autoriteiten kreeg was ook zijn devies aan de Staten.
Het Vragenuur over de status van de deal met PdVSA was aangevraagd door PAR-fractieleider Quincy Girigorie, nadat Pisas op de radio verklaarde dat de onderhandelingen over moeten. De antwoorden van Pisas lieten hem gisteren versteld staan. Volgens hem heeft de Venezolaanse staatsmaatschappij RdK en de premier in de maling genomen. ,,Het is triest om aan te zien”, zei het oppositielid.
Daar was Pisas het niet mee eens. ,,Soms moet je in het leven risico’s nemen. Andere bedrijven hebben ook licenties van de Verenigde Staten gekregen om zaken te kunnen doen met PdVSA. Wij hebben vorig jaar hetzelfde verzoek ingediend.” De toekenning laat op zich wachten. Om het proces te kunnen versnellen is Pisas zelf naar de VS gereisd om Curaçaos zaak te bepleiten bij de State Department. ,,Het is een geopolitieke aangelegenheid. De Amerikaanse autoriteiten hebben de sancties weer aangescherpt, nadat ze waren verlicht.” Een van de voorwaarden van het opheffen van de economische sancties was het organiseren van vrije democratische verkiezingen. Daar heeft Venezuela zich niet aan gehouden. De verkiezingsuitslag is omstreden. Hoewel Nicolas Maduro is uitgeroepen tot winnaar claimt de oppositie de winst. Desondanks gelooft Pisas in een goede afloop: ,,Amerika heeft me nog geen nee verkocht. Ik verwacht ook niet dat ze nee zullen zeggen.”
Zelfs als de nieuwe Ofac-licentie niet doorgaat, is er volgens de premier nog geen man over boord. ,,De optie bestaat om opnieuw met Venezuela te onderhandelen. Ook kunnen we weer terug naar een internationaal hof of een andere organisatie om onze settlement te regelen. Bovendien kunnen we een claim tegen PdVSA indienen als zij zich niet aan hun deel van de afspraak houden.”
De ervaring leert echter dat PdVSA geen cent betaalt als je hen voor de rechter sleept. ,,Bedrijven die honderd keer groter zijn dan RdK en waarbij de rechter bepaalde dat ze 20 miljard van Venezuela moeten krijgen, geen cent daarvan terug hebben gezien. Venezuela beschouwt rechtszaken als verraad. Daarom blijf ik met ze om de tafel zitten.”
Zo is Pisas met hen in gesprek over de 21 miljoen gulden voor de schuld aan de gepensioneerde Isla-werknemers. ,,Dat kan zo geregeld zijn. Het is een kwestie van dagen. PdVSA heeft laatst om documenten gevraagd. Het gaat stap voor stap, maar telkens komen we verder.”
Overigens loopt de huidige Ofac-licentie dit jaar op 31 december af. Deze licentie maakt het mogelijk om Venezolaanse olie te ontvangen. Wel mag PdVSA hier niet van profiteren, oftewel betaling voor ontvangen.
