Veroordeling Tromp, maar vrijspraak voor ambtelijke corruptie
Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Voormalig president van de Centrale Bank CBCS Emsley Tromp en zijn toenmalige onderdirecteur René Lourents zijn in de strafzaak-Hercules veroordeeld wegens valsheid in geschrifte. Voor alle overige feiten zijn ze vrijgesproken.
De door het Openbaar Ministerie (OM) tenlastegelegde feiten zagen naast valsheid in geschrifte op ambtelijke omkoping en witwassen. De verdenkingen hielden verband met het kledingbedrijf Curaçao Fashion Group (CFG). Lourents was de bestuurder van CFG. Hij heeft het bedrijf in 2009 opgericht op verzoek van Tromp voor diens toenmalige partner, Y. M. de C.
De verdachten hebben een leenovereenkomst, gedateerd 20 mei 2009 opgesteld, waaruit volgt dat Tromp een bedrag van 400.165,45 dollar zou hebben geleend van CFG, ten behoeve van De C. in het kader van haar voorbereidende werkzaamheden voor CFG.
Het Gerecht heeft geoordeeld ‘dat de inhoud van die leenovereenkomst vals is’ nu niet is gebleken dat dit geld - dat direct op de pensioenrekening van Tromp is gestort - daadwerkelijk aan dat doel is besteed. ,,Deze transactie kan juridisch niet worden aangemerkt als witwassen, waarvoor dan ook een vrijspraak volgt”, aldus een persbericht hierover van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie.
De corruptie- en witwasverdenkingen zagen verder op een transactie van 1.348.315 dollar afkomstig van het Venezolaanse bedrijf Enpiso aan CFG in september 2015. Het OM kwalificeert die transactie als ‘steekpenning aan Tromp’, omdat deze transactie verband zou hebben met de onderhandelingen tussen de Centrale Bank en de Banco Activo, eveneens gevestigd in Venezuela, in het kader van een mogelijke overname van de Girobank in Curaçao.
De leenovereenkomst die is opgemaakt tussen Enpiso en Lourents zou deze steekpenning hebben verhuld. ,,Het Gerecht is van oordeel dat het dossier onvoldoende wettig en overtuigend bewijs bevat om deze transactie als steekpenning aan te kunnen merken”, stelt het persbericht van het Hof. ,,Het dossier bevat vele aannames die geen verankering vinden in bewijsmiddelen.” Enige betrokkenheid van Tromp bij deze transactie ‘is niet komen vast te staan’. Daarmee is ook de witwasverdenking van tafel.
Er is wél sprake van valsheid in geschrifte, gepleegd door Lourents, nu de leenovereenkomst is geantidateerd. Het Hof hierover: ,,Valsheid in geschrift is een ernstig misdrijf. Beide verdachten hadden in hun hoedanigheid als president-directeur en onderdirecteur van de Centrale Bank een maatschappelijke voorbeeldfunctie en aan hun handelen mochten hoge eisen worden gesteld.”
En verder: ,,Gelet op de publieke functies diende hun integriteit boven iedere twijfel te zijn verheven. Met hun handelwijze is het vertrouwen dat burgers in hoge functionarissen binnen het openbaar bestuur moeten kunnen hebben, ernstig geschaad.”
‘Media-aandacht zwaar en belastend’
Het lijdt volgens de rechter geen twijfel dat de media-aandacht voor de verdachten door het strafrechtelijk onderzoek, met name ten aanzien van Tromp, aanzienlijk is geweest. ,,Het Gerecht wil aannemen dat de verdachten deze aandacht als zwaar en belastend hebben ervaren en dat dit nadelig is geweest voor hun carrières.”
In het geval van Tromp geldt dat de periode van onderzoek ‘zeer lang is geweest, waarbij de zweem van ambtelijke corruptie al die tijd om hem heen is blijven hangen’. Dit terwijl Tromp in het onderzoek-Saffier integraal is vrijgesproken en hetgeen in het onderzoek-Hercules kan worden bewezen uiteindelijk relatief beperkt is gebleken en waarbij een vrijspraak volgt voor de ambtelijke corruptie.
,,Daar staat tegenover dat de verdachten, gelet op hun publieke functie, er rekening mee hadden kunnen houden dat het plegen van een strafbaar feit de nodige (negatieve) media-aandacht zou genereren.” Het Gerecht ziet hierin dan ook geen aanleiding tot matiging van de op te leggen straf.
Wel heeft het Gerecht meegewogen dat het onderzoek aanzienlijke tijd heeft geduurd waardoor in beide zaken sprake is van een forse schending van de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.
Alles afwegende, veroordeelt het Gerecht Tromp tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden met een proeftijd van twee jaren en Lourents, die tweemaal valsheid in geschrifte heeft gepleegd, tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van acht maanden met een proeftijd van twee jaren, met aftrek van de tijd doorgebracht in voorarrest.
Nu de verdachten worden vrijgesproken van de meest zwaarwegende verdenking - te weten de corruptieverdenking - ziet het Gerecht af van de oplegging van een bijkomende straf, dat wil zeggen ontzetting van het recht een ambt bij een financiële instelling te bekleden.
