Als onderhandelingen kabinet-Pisas met Nederland falen

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Als een poging van het kabinet-Pisas (MFK/PNP) tot verder onderhandelen met Nederland mislukt, hebben de directeuren van de Curaçaose overheids-nv’s een oplossing voor de schuld van het Land Curaçao. Een ‘Plan B’.

Zonder dat zelf Plan B te noemen, schrijven de bestuurders dat in een brief aan de regering in Fòrti. Het document is van de directeuren van Aqualectra (Integrated Utility Holding); Analytisch Diagnostisch Centrum (ADC); Bureau Telecommunicatie en Post (BT&P); Curaçao Airport Holding (CAH); Curinde; Curoil; Dutch Caribbean Air Navigation Service Provider (DC-ANSP); en daar zijn dit keer ook bij aangesloten Curaçao Ports Authority (CPA) alsmede ontwikkelingsbank Korporashon pa Desaroyo di Kòrsou (Korpodeko). De directeur van Sociale Verzekeringsbank (SVB), die de position paper van juni nog wel medeondertekende, staat er nu niet onder.
In het schrijven aan de ministerraad over de Landsverordening normering topinkomens van overheidsgelieerde entiteiten, geven zij aan het niet eens te zijn met het nieuwe, verhoogde normbedrag van 295.000 gulden per jaar (was 263.000).
Zij vinden dat dit 445.000 gulden moet bedragen voor grote entiteiten, zónder de korting die van toepassing is op het salaris van de minister-president, dat als uitgangspunt geldt voor het maximale normbedrag voor directeuren van overheids-nv’s (namelijk 130 procent van wat de premier verdient). Mét korting zou dat 356.000 zijn, ruim boven wat de regering-Pisas nu voorstelt. Overigens gingen de directeuren drie maanden geleden in hun position paper nog uit van 535.000 gulden per jaar.
Terug naar de ‘oplossing’ die de overheids-nv’s aandragen voor de schuldproblematiek van de Curaçaose overheid en de onderhandelingen met Den Haag. De normering van de topinkomens was ruim twee jaar geleden, in verband met de liquiditeits- of begrotingssteun van Nederland ten tijde van de coronacrisis, één van de voorwaarden.
In totaal is bijna een miljard (911,5 miljoen miljoen) gulden ontvangen als renteloze lening plus allerlei coronasteun - waaronder medische teams en assistentie, alle vaccinaties, voedselbank via het Rode Kruis - als gift van koninkrijkspartner Nederland. Nog altijd gelden bepaalde voorwaarden. Zoals de wettelijk geregelde normering van topinkomens bij overheidsbedrijven en -stichtingen (zoals die in Nederland al enkele jaren van toepassing is).
In hun brief aan de regering schrijven de directeuren dat Financiënminister Javier Silvania in een recent gesprek met hen heeft aangegeven dat hij eerst met de Nederlandse staatssecretaris Alexandra van Huffelen één en ander wil bespreken. Daarover berichtte deze krant de afgelopen dagen.
Alhoewel de bestuurders van overheids-nv’s zeggen ‘volledig begrip te hebben’ voor de lopende onderhandelingen, stellen zij ‘met klem te weigeren’ om op deze manier ‘gebukt te gaan’ onder de voorwaarden die Nederland stelt aan de liquiditeitssteun. Het is, menen zijn, belangrijk uit te leggen wat hier de gevolgen van zijn.
Waarop de negen overheidsgelieerde entiteiten met ‘Plan B’ komen, zonder het zo te noemen: ,,Indien een poging tot verder onderhandelen faalt, willen wij u verzoeken ons de gelegenheid te bieden om alternatieven aan te dragen, die terugbetaling c.q. heronderhandeling van de schuld aan Nederland ineens mogelijk maken”.
Zij leggen niet uit wat dit Plan B en mogelijk zelfs meer alternatieven inhouden. Wel sluiten ze hun brief, die feitelijk gaat over de normering van hun topinkomens, enigszins dreigend af met de mededeling ‘zich juridisch genoodzaakt te zien’ om, mede namens bestuurders en overige topfunctionarissen van de groep van overheidsentiteiten, ‘alle rechten voor te behouden’. Met andere woorden: niet uit te sluiten rechtszaken tegen de regering aan te zullen (moeten) spannen.

DIRECTEUREN ONV’S

Verwezen wordt naar een bijeenkomst die op 6 september plaatsvond; van een aantal directeuren met Financiënminister Silvania en zijn beleidsmedewerkers. Ook vertegenwoordigers van de Centrale Bank CBCS waren daarbij aanwezig, maar de brief is niet medeondertekend door de CBCS-directie.
Het steekt de bestuurders van overheidsgelieerde entiteiten dat de bewindsman aangaf dat hij deze vergadering bijeen had geroepen met de bedoeling een presentatie te geven ‘en geen discussie ter zake wenste te voeren’. ,,Na de mondelinge presentatie door uw medewerker de heer Jackshon, was er gelegenheid enkele vragen te stellen. Ruimte voor een inhoudelijke reactie was er niet”, merken de directeuren nogal gepikeerd op.
,,Deze moeilijke discussie is niet prettig”, schrijven ze. Ook zij hebben er baat bij dat de besluitvorming op korte termijn wordt afgerond. Er is meerdere malen door exponenten van deze groep zowel schriftelijk als mondeling aangegeven dat ‘men niet tegen een norm is’. ,,Deze norm moet wel juist en volledig berekend worden, rekening houdend met álle emolumenten van de bezoldiging van de minister-president.”
Op grond daarvan komen de directeuren op een normbedrag van 445.000 gulden per jaar (en niet langer de 535.000 die zij in juni in een position paper claimden) en zijn het derhalve oneens met de 295.000 die Silvania deze week aan staatssecretaris Van Huffelen heeft voorgelegd.
In dezelfde brief aan de bewindsman van Financiën leggen zij een koppeling met een door de overheids-nv’s te presenteren ‘Plan B’ om onder de schuldenlast van Curaçao aan Nederland uit te komen. De overheidsschuld bedraagt, inclusief de 912 miljoen aan coronaleningen, alles bij elkaar 4.256 miljoen (ruim 4,2 miljard).
De directeuren spreken van ‘terugbetaling c.q. herfinanciering’. Dat laatste gebeurt meestal tegen gunstigere voorwaarden (lees: een lagere rente), maar de rente op de coronaleningen bedraagt nul, terwijl volgens Silvania het gemiddelde rentepercentage op de (door Nederland) aan Curaçao verstrekte overige leningen in de periode tot 2014 zo’n 2,83 procent bedraagt.
De minister verzocht Nederland juist onlangs herfinanciering tegen 1,82 procent, namelijk het percentage waartegen Nederland op het moment door middel van staatsobligaties zelf kan lenen procent (afhankelijk van de looptijd). Op de lokale kapitaalmarkt bedraagt de leningsrente al snel het drievoudige.