Mij dunkt dat Nederland in grote mate solidariteit laat zien. De presentatie daarvan laat wel te wensen over. De acceptatie daarvan trouwens ook!
Net als de huidige discussie over quorum in het parlement gaat het voornamelijk over de vorm en niet over de oplossing. Conflictgericht en niet oplossingsgericht. Politiek in zijn slechtste vorm. Jammerlijk en schandelijk!
Het respect dat dhr. Rhuggenaath wenst verdient wellicht enige verduidelijking/aanvulling. Op Curaçao wordt respect anders gezien dan in Nederland. In Nederland moet men respect eerst verdienen om het daarna ook te krijgen. Op Curaçao gaat men er zo’n beetje van uit dat men wordt geboren met het recht op respect. In deze krant heb ik ooit eens een artikel gelezen dat een atrakadó/overvaller zijn slachtoffer na beroving in zijn eigen huis mishandelde omdat hij geen respect voor hem toonde. Te gek voor woorden!
Dan het verschil tussen respect voor de persoon of het instituut. Dhr. Rhuggenaath (en zijn team) heeft zeker persoonlijk respect verdiend in deze moeilijke tijden. Het instituut regering gedurende de laatste decennia zeker níet. Men heeft er een potje van gemaakt en weinig voor elkaar gekregen. Iedereen, ook de huidige regering, erkent dit.
De Nederlandse regering onderhandelt niet met de persoon Rhuggenaath maar met de regering van Curaçao. Daarom is het logisch dat Nederland weinig respect heeft en, gezien het verleden, er géén vertrouwen in heeft dat Curaçao dit zelf kan oplossen. Bijvoorbeeld: welke regering krijgen wij volgend jaar? Moet er dan wéér, net als minder dan 10 jaar geleden, enkele miljarden Nederlands belastinggeld over boord worden gegooid, zonder enig resultaat?
Hoe eerder men de feiten accepteert en daarnaar handelt, des te sneller kan hulp (geld én Caribische Hervormingsentiteit) op gang komen ter ondersteuning van de Curaçaose economie en ten voordele van de bevolking, want daar gaat het uiteindelijk om. Laat Nederland maar komen met een boel geld én om zaken te regelen. Hopelijk is Curaçao daarná in staat om het uitgezette pad te blijven volgen. Mocht de opzet mislukken, is dat dan ook de verantwoordelijkheid van Nederland.
Naar mijn mening kan het ook niet anders zijn dan dat ná de crisis een deel van de leningen worden omgezet in schenkingen omdat deze ondraaglijk zullen blijken. Dit vóóraf doen neemt te veel druk weg.
Ook zou de bevolking, ná de crisis, opnieuw een keuze moeten kunnen maken over de (definitieve) status van Curaçao. Nu al gaan er véél stemmen op om (een deel van) de autonomie in te leveren. Laat de bevolking dan oordelen over wat de Curaçaose regeringen hebben gedaan in vergelijking met de Nederlandse. Tegen het zere been van de politici maar de keuze is aan de bevolking. Wellicht komt het nog goed!
Theo van Rens,
Curaçao
