,,Mevrouw Wiels, u overtuigt ons niet”, zei een verslaggever gistermiddag aan het eind van de persconferentie van Gevolmachtigde minister Marvelyn Wiels (PS), geflankeerd en beschermd door haar Soberano-premier Asjes. Dat is in de kern goed samengevat, want na ruim een uur had zij nog geen enkel begin van bewijs overhandigd om het tegendeel van de beweringen en publicaties over geknoei met haar cv te onderbouwen. Al had zij een actuele verklaring van ABN Amro’s Concerncommunicatie getoond, die haar op papier indrukwekkende cv - met onder andere de door haar beweerde verantwoordelijkheid voor 310 medewerkers en een project van 73 miljard euro(!) waarvoor zij rechtstreeks rapporteerde aan de banktop - had kunnen staven, dan waren de media iets meer gerustgesteld. Met Asjes’ opmerking dat het eigenlijk helemaal niet uitmaakt wat iemand heeft gestudeerd of gepresteerd vóórdat hij of zij GevMin wordt, slaat hij de plank volledig mis: waar het om gaat is de geloofwaardigheid en de betrouwbaarheid. Die zijn ernstig in het geding. En er zijn meer aanwijzingen dat Wiels het niet zo nauw neemt met de waarheid. Het zijn niet de media die hiermee de reputatie van Curaçao op het spel zetten, maar bewindslieden die sjoemelen; met cv en/of met het personeelsaannamebeleid en dus gemeenschapsgelden. De aloude truc om de boodschapper als de boosdoener neer te zetten, gaat niet op. Dat geldt ook voor opmerkingen richting deze krant dat een niet door beide partijen ondertekend gesprekverslag geen waarde zou hebben; die authenticiteit bezit het wel als de notulen afkomstig zijn van een bekende, hoge functionaris met jarenlange ervaring als directeur en tegenwoordig zelfs als tweede GevMin op het Curaçaohuis.
Ook niet overtuigend is een andere PS-minister, Francisca van Sociale Ontwikkeling, die zich schuilhoudt sinds haar gevoelige verlies vrijdag van een rechtszaak aangespannen door haar met veel bombarie weggestuurde directie en bestuursleden van de sociale werkplaats Tayer Soshal te Santa Martha. Geen woord van uitleg van Francisca. Gevraagd noch ongevraagd.
Justitie-minister Navarro (PAIS) weet evenmin de indruk weg te nemen dat hij inzake Pretu enerzijds wel benadrukt dat iedere functionaris en iedere schakel ‘accountable’ moet zijn, maar anderzijds verzuimt om hier als minister en dus eindverantwoordelijke zelf invulling aan te geven. Bovendien is de politie een dienst die valt onder de bewindsman. En als deze dienst niet goed functioneert, wie is dan (politiek) ‘accountable’? Navarro beweerde in zijn persconferentie tevens dat als de Consensusrijkswetten er niet waren geweest, hij behalve de politiechef (ook) de procureur-generaal (PG) zou hebben geschorst. Dat lijkt misleiding: de Curaçaose Staatsregeling bepaalt dat de PG door de Koning wordt benoemd of ontslagen. Dus de Rijkswet heeft daar niets mee te maken; ook zonder rijkswet had Navarro de PG niet zomaar iets kunnen doen. Alles bij elkaar van de drie politieke bestuurders geen staaltje van wat PAIS-leider Rosaria deze week ‘algemene beginselen van behoorlijk bestuur’ noemde. Integendeel. Maar de twee grootste regeringspartijen willen elkaar en zichzelf liever (nog) niet laten vallen. En het door PAIS geëiste ‘openlijke pardon’ van PS-GevMin Wiels blijft daarmee voorlopig uit.
