Goed verstaander

Bij sommigen, die hoge verwachtingen hadden van de lezing van Centrale-Bank-president Emsley Tromp bij de Vereniging Bedrijfsleven Curaçao, kan de speech misschien wat zijn tegengevallen. Zij hadden eigenlijk verwacht (beter: gehoopt) dat er iemand met gezag en geloofwaardigheid de stilte, de angst en het onderlinge wantrouwen zou doorbreken die heersen zeven maanden na het aantreden van de zittende regering, die eerst nog wel het voordeel van de twijfel kreeg. Tromp hield het echter zakelijk en rationeel, zoals dat bij zo’n topfunctionaris hoort, en ging niet mee met het verbale geweld van een deel van de coalitiepartijen. Terecht, hoewel hij zelf de afgelopen maanden ook regelmatig het mikpunt was van vuilspuiterij (door PS-leider Helmin Wiels), onheuse behandeling (in de Staten, waar hij geen presentatie mocht houden) en zelfs dreigementen (met allerlei audits). Dat hij zich hierdoor uit het veld laat slaan, lijkt onwaarschijnlijk. Tromp heeft genoeg ervaring en een autonome positie, hoewel ook hij weinig middelen heeft om zich tegen aantijgingen te verdedigen.
Geen opzienbarende of controversiële uitspraken dus in de lezing. Wel waarschuwingen. Ten eerste heeft de Centrale Bank al eerder de reeds lage groeiverwachting voor 2010 en 2011 naar beneden bijgesteld en niet om redenen met een buitenlandse oorsprong. Maar daarnaast legt Tromp de vinger op verschillende gevoelige plekken: Curaçao lijkt in slaap gesukkeld; kan niet langer teren op het verleden (offshore, raffinage en transportsector lijken hun langste tijd te hebben gehad); er is sprake van afbrokkelend zelfvertrouwen; het onderwijs is ondermaats; de volksgezondheid loopt achter; voor insularisme (eilandelijk en isolationistisch denken) is geen plaats (meer); Curaçao maakt deel uit van een wereld waarvan álle landen steeds afhankelijker van elkaar zijn geworden. Hij herhaalde voor de zoveelste keer de noodzaak van een flexibele arbeidsmarkt - niet per se voor het bedrijfsleven, maar juist ten behoeve van het grote leger werklozen. Daarnaast had Tromp het over meer tastbare en actuele zaken, zoals dat het onacceptabel is dat de regering bij overheids-nv’s op de stoel van directie en commissarissen gaat zitten; bracht hij opnieuw zijn pleidooi voor de dollar als munteenheid ter sprake, ook al kwam hem dat eerder op forse kritiek van Wiels te staan; en stelde hij met klem dat bij het opstellen van macro-economisch beleid voor ‘intimidatie, dreiging en uitsluiting’ geen plaats is. Misschien niet de donderspeech die sommigen hadden willen horen, een goed verstaander heeft echter maar een half woord nodig.

Sidebar

Nieuws menu

AD Commentaar

Goed verstaander