2Bays Curaçao (de nieuwe ‘handelsnaam’ van overheids-nv Refineria di Kòrsou) en Oryx Midstream kondigen officieel de start aan van een nieuwe fase in het beheer van de Bullenbaai Terminal en de Emmastad-faciliteiten - opvallend telkens in die volgorde. Met termen als ‘duurzame economische ontwikkeling’, ‘innovatieve samenwerking’ en ‘gedeeld succes’ worden grote beloften gedaan. Maar hoe stevig is het fundament onder deze beloftes? En vooral: waarom blijft cruciale informatie achterwege?

Het persbericht van 2Bays en Oryx klinkt indrukwekkend, maar mist concrete en controleerbare feiten. Er wordt veel gesproken over toewijding aan duurzaamheid en economische groei, maar de vraag blijft: wat betekent dit in de praktijk? Hoeveel zal de exploitatie van de terminal en de Isla-faciliteiten opleveren? Welke garanties zijn er dat deze samenwerking daadwerkelijk ‘blijvende waarde’ creëert voor Curaçao? Zelfs de Staten - de gekozen volksvertegenwoordiging - hebben tot nu toe nul inzicht gekregen, bijvoorbeeld in essentiële cijfers, zoals de leasevoorwaarden en de overeengekomen maandelijkse of jaarlijkse opbrengsten; toch essentieel voor een bedrijf als 2Bays dat volgens een risicomatrix van het ministerie van Financiën dichtbij de ‘financiële gevarenzone’ komt.

Dit gebrek aan transparantie roept vragen, twijfel en scepsis op. Wordt er bewust informatie achtergehouden, of weten de betrokken partijen zelf ook nog niet wat ze kunnen verwachten? Beide opties zijn zorgwekkend. Als de exploitatie zo’n kansrijke nieuw stap is, waarom dan geen openheid over de financiële en operationele plannen en haalbaarheid? Bovendien rijst de vraag of Oryx Group, een relatief jong bedrijf dat pas in 2021 is opgericht, de stabiliteit en ervaring heeft om een onderneming van deze omvang aan te sturen. Om maar niet te spreken over de vereiste kapitaalkracht, want dáár is de speurtocht naar een nieuwe operator tot nu toe telkens op stukgelopen. Het persbericht benadrukt Oryx’ internationale aanwezigheid, maar wat betekent dit voor de lokale gemeenschap en economie? Zullen de beloofde voordelen voor Curaçao ook daadwerkelijk worden waargemaakt, of blijven ze steken in grootse plannen?

Totdat er harde feiten op tafel liggen - getallen over opbrengsten, investeringen en werkgelegenheid - blijft dit project voor de bevolking in nevelen gehuld. Mooie woorden zijn niet genoeg om vertrouwen te wekken, zeker niet wanneer de beloften aan toekomstige generaties worden gekoppeld. Is dit de door premier Gilmar Pisas (MFK) als een worst voorgehouden start van een nieuw tijdperk voor Curaçaos energiesector, of slechts een illusie? Bedacht moet worden dat de overheids-nv en de regering het eiland binden voor niet minder dan dertig jaar. Met de opmerking dat de zwaar bevuilde Isla zich bevindt in het hart van het eiland; en dat nu nog drie decennia lang? Is ontmanteling en de boel opruimen dan geen betere optie dan wéér een langdurige periode van onzekerheid. De bal (lees: de verantwoordelijkheid) ligt bij 2Bays en voornamelijk het kabinet-Pisas (MFK/KEM/Jesus-Leito/Djaoen-Genaro) om de burgers eerlijk en volledig voor te lichten; en met tastbare en meetbare cijfers en vooruitzichten te overtuigen dat het hier om méér gaat dan gebakken lucht. Tot die tijd blijft twijfel - helaas - gerechtvaardigd.