Premier Gilmar Pisas (MFK) is in het kabinet politiek verantwoordelijk voor een schoon Curaçao. Binnen de portefeuille GMN (Gezondheid, Milieu en Natuur) is alom bekend dat Financiënminister Javier Silvania er de ‘G’ van Gezondheid bijdoet sinds het aftreden van zijn partijgenoot Dorothy Pietersz-Janga. Maar minister-president Pisas is belast met de ‘M&N’, milieu en natuur, en daarmee met de schoonmaak en schoonhouden van het eiland. Daar valt al lange tijd heel wat op aan te merken. Vele achterafwegen zijn bezaaid met huis-, tuin- en bouwafval alsmede bedrijfsafval, maar zelfs langs de hoofdwegen ligt er veel vooral zwerfvuil. Het is ook al weken, zo niet maanden, niet opgeruimd.
Toen het Antilliaans Dagblad minister Silvania hier anderhalve maand terug vragen over stelde, antwoordde hij kort: ,,Schoonmaak valt onder Pisas. Neem contact met hem op”, waarop deze krant aangaf het al aan de premier te hebben voorgelegd met de toevoeging dat ‘een schoon eiland ons allemáál aangaat’. ,,Minfin is niet minister van alles”, was daarop de response.
De afgelopen tijd zijn er geen grote opruimacties vanuit de overheid geweest, waardoor het alleen maar erger is geworden. Op sociale media is er nu een golf van verontwaardiging ontstaan en de redactie van dit dagblad kreeg gisteren op één dag diverse opinie- en ingezonden stukken met als centrale noodkreet: ,,Stop de vervuiling van ons eiland!” Drie daarvan staan in de editie van vandaag.
De kwestie eerder rond de illegale dump en verbranding bij Dam Pretu heeft er zeker een schep bovenop gedaan. Dat geldt ook voor de ‘ontdekking’ dat er zelfs tientallen ongereguleerde vuilstortplaatsen zijn. Minister Silvania wees daar eveneens op en stelt voor om de officiële landfill bij Malpais bij wijze van proef gratis open te stellen. De bewindsman zou dit aan de ministerraadvergadering voorleggen. Dat is het éérste wat er moet gebeuren, zo stelt de Kaya Tene Kòrsou Limpi-groep die al tien jaar vrijwillig schoonmaakt; net als de Kunuku-man en Curaçao Clean Up. ,,Er zijn nogal wat kleine vuilwegbrengers voor wie de verleiding te groot is om hun lading te dumpen in de mondi, liefst via een makkelijk bereikbare weg. Dat scheelt tijd, het dumpen kan immers vrijwel overal geschieden, en het scheelt geld. De pakkans is dermate gering dat het risicootje gelopen wordt.”
Dat ‘we een intens vervuild eiland hebben’ komt volgens deze groep door, ten eerste, de mentaliteit van de vervuilers; op de tweede plaats de ontoereikende wetgeving; en ten derde de afwezige handhaving. ,,Aan alle drie valt echt wel wat te doen.” Andere bezorgde inwoners, ondernemers en burgergroeperingen die zich bekommeren om een schoon eiland, wijzen op het belang ervan voor de gezondheid en hygiëne van eigen burgers, maar óók op het belang voor het toerisme, dat steeds belangrijker wordt voor de lokale economie. Het is te hopen dat de regering die vernoemd is naar premier Pisas deze hartenkreten serieus neemt en nu écht werk maakt van een schone leefomgeving. Curaçao is te mooi om vies te zijn.