De SSS-eilanden van het Koninkrijk zijn gisteren, woensdag 6 september 2017, door een hel gegaan. Irma, een orkaan van de zwaarste soort, wist op haar route van Afrika naar Amerika de speldenprikken in de oceaan exact op haar pad uit te kiezen en heeft er - zo is de eerste indruk - vreselijk huisgehouden. Voor zover bij het ter perse gaan bekend zijn er op het Franse deel van Sint Maarten minstens zes doden gevallen. Sint Maarten, Saba en Sint Eustatius liggen er zwaargehavend bij. De komende uren en dagen zal langzamerhand met meer details duidelijk worden wat voor een ravage is aangericht op de Bovenwinden. Op de ABC-eilanden, hoewel zo’n 1.000 kilometer zuidelijker, is de passage van Irma op de voet gevolgd. Lange tijd was er nog communicatie mogelijk met familie, vrienden, collega’s en bekenden, die vanuit hun schuilruimtes berichtjes de wereld in stuurden. Tot en met gisterochtend vroeg. ,,Midden in het oog. Onwerkelijk stil buiten opeens”, was het bericht dat de hoofdredactie van deze krant rond 6.00 uur doorkreeg. ,,Veel overstroming bij ons in Cole Bay.” Maar ongeveer een uur later viel de reguliere communicatie uit. Ook andere instanties meldden dat zij elk contact waren verloren. ,,Scary!” Dat is de juiste beschrijving: de inwoners van de Windward Islands zullen lange angstige momenten hebben doorstaan. Angst over hun eigen veiligheid en die van hun geliefden en bezorgdheid over hun bezittingen, huizen, winkels en bedrijven, auto’s. Hun toekomst. Sint Maarten, evenals Saba en Statia - alsmede de andere noordelijk gelegen Caribische eilanden - zullen weken, zo niet maanden nodig hebben om de boel weer enigszins op orde te krijgen. Puinruimen, de infrastructuur weer draaiend hebben en wederopbouwen. Maar de Sint Maartenaren hebben eerder bewezen het te kunnen. Exact 22 jaar geleden liet de eveneens destructieve orkaan Luis een spoor van vernieling achter. En toch wist de weerbare bevolking er weer relatief snel bovenop te komen. Voor een groot deel op eigen krachten en daarnaast met behulp vanuit onder meer Curaçao en Aruba - waar ook nu een groot deel van de bijstand vandaan komt - en natuurlijk Nederland, onder andere met assistentie van militairen en andere middelen van Defensie. De meerwaarde om als ministaat onderdeel te zijn van een groter verband, in dit geval het Koninkrijk. En zo moet het ook zijn. Zoals premier William Marlin luttele uren voor het overtrekken van Irma zijn Sint Maartense landgenoten opriep ‘nu meer dan ooit te laten zien dat wij echt onze broeders hoeder zijn’, zo moeten nu de vier landen van het Koninkrijk er zijn om de getroffenen onvoorwaardelijk en ruimhartig de helpende hand toe te steken.