Door Timo Brouwer
Volgens milieu- en recycleorganisatie Green Force is het nieuw te bouwen The Cliff Beachhotel een slecht plan. Het begint al met het misleiden van de regering en de bevolking dat er sprake was van nauwe samenwerking met milieuorganisaties. Aan de hand van wat we in de media hebben mogen lezen en op de radio hebben mogen horen, is dat dus niet waar. ‘Green Wash’ noemt men dat. Het is niks anders dan het misleiden van het publiek door een project/bedrijf/persoon een zogenaamd groen/ecologisch jasje aan te trekken.
‘Doggy Beach’ - wat de populaire naam is onder de lokale bevolking - is een kiezelstrand en daarmee niet de ideale plek waar toeristen willen belanden. Daaruit volgt dat het strand zal moeten worden opgespoten; een populaire maar milieuonvriendelijke methode op Curaçao. Door de vorm van de baai en de inslag van de zee, zal het opgespoten zand al snel wegtrekken en meegesleept worden door de blauwe lagune. Uiteindelijk zal het zand terecht komen op het aanwezig koraal waar het zal schuren en zo het koraal zal ontdoen van de goede algen waarmee het in symbiose leeft. Dat zal uiteindelijk leiden tot de dood van het koraal. De structuur van de blauwe lagune en het omliggende, kwetsbare natuurgebied zullen meteen veranderen door deze ingrepen.
Wat Green Force heeft kunnen zien op de tekeningen in de media, is dat er veertig ‘Beach Cabins’ in het laaggelegen gebied van Doggy Beach zullen worden gebouwd. Dit zal drie verschillende problemen met zich mee brengen:
1. Er zal een deel van de berg afgegraven moeten worden om daar te kunnen komen, wat betekent dat er een groot risico is dat deze bouwpuin in zee terecht zal komen. Het zit nog vers in ons geheugen hoe Boca Gentil allerlei milieuovertredingen heeft begaan met bouwpuin en opvulmateriaal dat in zee is beland. Boca Gentil is trouwens ook van dezelfde groep ontwikkelaars. Het afgraven van de berg zal de huidige situatie en het uitzicht vanuit Jan Thielbaai veranderen.
2. Het laaggelegen gebied ligt op nog geen dertig centimeter van het waterniveau. Dit betekent dat het niet geschikt is om daar te bouwen omdat het een te groot risico vormt vanwege de kans op stormen die het hele complex onder water zouden kunnen laten lopen. Als men daar iets tegen wil gaan doen, betekent het dat er opgevuld zal moeten worden en dan krijgt men weer van die praktijken zoals bij Boca Gentil. Het is dus een risico dat er allerlei puin in het water terecht zal komen. Met de huidige prognoses dat de zeespiegel zal stijgen met vijftig centimeter tussen nu en 2070, betekent dit dat dit gehele project onder water zal komen te staan.
3. Omdat dit laaggelegen gebied zo dichtbij en laag bij het zeeniveau ligt, is het heel moeilijk om hier deugdelijke riolering aan te leggen: je hoeft maar 20 centimeter te graven en je hebt al zoutwater. De proefgaten die daar zijn gemaakt in het verleden tonen dit aan. Hoe gaat The Cliff hiermee om? Dat is een vraag voor DOW, ROP en de milieudienst.
We kunnen lezen in de media dat er ecologisch gebouwd gaat worden, maar nergens zien we dat het project ‘Leed’-gecertificeerd wordt. Leed staat voor Leadership in Energy and Environmental Design. Dat is de manier bij uitstek om verantwoord en duurzaam te bouwen. Of bedoelt men dat er tuinen komen die allemaal water met nutriënten nodig zullen hebben om groen te worden en blijven, en dat een deel van deze nutriënten in zee terecht zal komen zoals dat overal aan de zuidkust voorkomt?
Green Force doet nogmaals een oproep aan de regering om alleen dit soort projecten toe te laten op plekken waar er ruimte is voor verbetering van het bestaande, zoals bij voormalige projecten die nu aan de grond staan, zoals Plaza Hotel, Holiday Beach en Sunset Waters. Waarom moet ontwikkeling altijd ten koste gaan van ‘green fields’? Als deze twee heren investeerders zo graag Curaçao willen helpen, ga dan gebruik maken van de plekken die anderen in puin hebben achtergelaten. Ga dát oppakken en dáár een nieuw plan ontwikkelen. Op die manier gaat het niet ten koste van een stuk natuur dat we nog met z’n allen waarderen.
Als laatste stelt Green Force voor dat er in de bouwvergunning of hindervergunning van dit soort megaprojecten een MER opgenomen moet worden. Een MER is een Milieueffectenrapportage. Dit is nog niet verankerd in de wetgeving maar is zeer normaal in het buitenland. Het zou een goede kans ter bescherming vormen voor het milieu van Curaçao.
Het tweede is dat het tijd is om de zoutpannen van Jan Thiel en het gebied daar omheen eindelijk tot een Ramsar-gebied uit te roepen. Het wordt tijd om dit gebied te beschermen en te conserveren. Wat betreft fase twee van The Cliff Beachhotel, is het zo dat de meeste vogels die gebruik maken van de zoutpannen van Jan Thiel het liefst binnenvliegen via de uitmonding aan zee waar ze in dat gebied niet verstoord worden door menselijke activiteiten. Bouwen over de rug van deze heuvels zoals gepland in fase twee, zou de vliegpatronen kunnen beïnvloeden en een negatief effect kunnen hebben op de vogelpopulaties in dit gebied. Nader onderzoek hierover is wenselijk voordat er toestemming wordt gegeven.
Opvallend detail: Boca Gentil en Papagayo zijn een van de weinigen die in dit gebied niet recyclen. Zo groen zijn ze dus niet. Wel willen ze iedereen voor de gek houden dat ze dat wel zijn zodat zij hun plannen kunnen voortzetten.
Timo Brouwer is oprichter van stichting Green Force Foundation. Daarnaast is hij directeur van Green Force bv, dat doet in handel in en verwerking van primaire en secundaire grondstoffen voor hergebruik, evenals het aanbieden van gerelateerde producten en diensten. www.greenforcecuracao.com
