Door Ronald van Raak
Het was niet erg verheffend, het interview met de media-advocaten Theo Hiddema en Gerard Spong vorige week zaterdag in de Volkskrant. Hiddema, Tweede Kamerlid voor Forum voor Democratie, probeerde zijn collega over te halen om lid te worden van zijn partij. Want die krijgt een nieuwe partijauto, een Jaguar XJ (verlengde versie). Maar Spong hapte niet toe: ,,Ik heb net een nieuwe Rolls Royce Phantom aangeschaft.” Het was pijnlijk om te lezen hoe deze oudere heren een act opvoerden van het niveau van een studentenvereniging. Maar het interview ging ook over inhoudelijke onderwerpen, zoals de wettelijke bepaling tegen het aanzetten tot haat en discriminatie. Hiddema wil deze bepaling afschaffen, Spong wil die behouden - en ik ben het met Spong eens. Maar ik zie ook hoe misbruik mogelijk is, op het moment dat mensen met heel veel geld proberen om critici de mond te snoeren. Ik heb dat zelf meegemaakt, toen Spong mij namens de Italiaans-Nederlandse maffiabaas Francesco Corallo voor het gerecht daagde.
Woensdag werd op Sint Maarten Francesco Corallo op het vliegtuig gezet naar Italië, waar hij vervolgd zal worden voor fraude en witwassen en het omkopen van politici rondom toenmalig premier Berlusconi. Daarbij zijn mogelijk ook de Fortis Bank en accountant KPMG betrokken. Ook op de Antilliaanse eilanden heeft Francesco Corallo politici omgekocht, oud-premier Gerrit Schotte van Curaçao is vorige maand in hoger beroep veroordeeld tot drie jaar gevangenis, omdat hij volgens de rechter een marionet van de maffiabaas was. Het was namens diezelfde Corallo dat Spong mij voor het gerecht daagde, omdat ik in een aantal columns op ThePostOnline zijn cliënt een ‘maffiabaas’ had genoemd. De brief van Gerard Spong kwam kort nadat de Tweede Kamer een motie van mij en VVD-collega André Bosman had aangenomen voor een onderzoek naar de verbondenheid tussen de politiek en de onderwereld op de Antillen. De rechter in Nederland besloot echter om niet tot vervolging over te gaan, omdat ik als Tweede Kamerlid misstanden moet kunnen benoemen. Bovendien baseerde ik mij op goede bronnen, onder meer van de geheime diensten van Curaçao en Italië, waaruit bleek dat Corallo nauw verbonden zou zijn met de maffia. Ik zag dit maar als een onverwacht compliment voor mijn Kamerwerk.
Maar toch blijft het ongemakkelijk, een Tweede Kamerlid dat voor het gerecht wordt gedaagd op het moment dat hij zijn werk wil doen. Op de Antillen is het vrij gebruikelijk dat heel rijke mensen critici voor het gerecht dagen, niet zozeer om die veroordeeld te krijgen, maar vooral om hen te intimideren. Advocaat Spong heeft alle recht om mij voor het gerecht te brengen, op het moment dat ik haatzaai of discrimineer, of als een cliënt meent dat ik hem beledig. Het optreden van Francesco Corallo laat volgens mij ook zien hoe deze bepaling misbruikt kan worden om het publieke debat te beïnvloeden en het aanklagen van misstanden te voorkomen. Gelukkig kan ik als politicus in Nederland rekenen op goede bescherming, maar veel mensen op Aruba, Curaçao en Sint Maarten die zich willen uitspreken tegen corruptie en misbruik zijn wel degelijk gevoelig voor lange procedures door dure advocaten. In het interview beklaagde Spong zich ook over het Pulitzer-hotel, waar hij geserveerd was door een volgens hem te dikke serveerster, die ontslagen zou moeten worden: ,,Want het is geen porem, je kunt daar ‘geen olifant neerzetten’,” aldus de advocaat. Het is goed dat Spong zich verzet tegen beledigingen, maar hij spreekt hier wel met gespleten tong.
Deze opiniebijdrage van het tweede Kamerlid Ronald van Raak (SP) stond afgelopen zaterdag op de website van ThePostOnline.
