Door René Zwart
Een primeur in het Koninkrijk: de rechter op Curaçao heeft conform de eis van de officier van justitie een drugskoerier als bijkomende straf verboden zich de komende drie jaar op Curaçao te bevinden. De verdachte is een geboren Curaçaose die sinds enkele jaren in Nederland woont.
Ik snap werkelijk helemaal niets van dit vonnis. Sterker nog: ik vind het volstrekt idioot en begrijp niet dat zoiets in de rechtsstaat waarvoor het Koninkrijk doorgaat mogelijk is.
Het Openbaar Ministerie in Willemstad voelt kennelijk zelf ook aan dat het vragen oproept als je iemand de toegang tot zijn eigen land verbiedt. Het OM is met een toelichting gekomen waarin onder meer het volgende valt te lezen:
,,Het wetboek van Strafrecht Curaçao stelt in paragraaf 11 ‘ontzetting van rechten’ artikel 1:64 dat de rechten waarvan de schuldige, in de bij wet bepaalde gevallen, bij rechterlijke uitspraak kan worden ontzet, zijn: d. het recht om enig land of openbaar lichaam van het Koninkrijk, waar de schuldige zijn woonplaats heeft, uit te reizen, dan wel het recht tot het inreizen in enig land of openbaar lichaam van het Koninkrijk; e. het recht zich vrijelijk in alle delen van Curaçao te bevinden.”
Oké het staat dus in het wetboek. Dat maakt het voor mij des te onbegrijpelijker: hoe heeft dit artikel het wetboek kunnen halen zonder dat er - bijvoorbeeld in de Staten - iemand op de rem is gaan staan? Zijn er dan helemaal geen advocaten geweest - van dat soort zijn er toch meer dan genoeg op het eiland - die hebben geprotesteerd? En hoe zit dat met het anders zo waakzame College voor de Rechten van de Mens? Heeft dat zitten slapen? Net als de kerk? Ik ben te veel leek om te kunnen beoordelen of de Curaçaose wet al dan niet strijdig is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, maar los van juridische haarkloverij vind ik de morele vraag boeiender: kun je het als beschaafd land (geen grapjes a.u.b.) maken een landskind de toegang tot zijn geboortegrond - waar naar Curaçaos gebruik zijn navelstreng begraven is - te ontzeggen? Iemand die er niet alleen zijn wortels heeft, maar ook vriendjes uit de schooltijd, oud-collega’s, ouders, broers en zussen, opa’s en oma’s, ooms en tantes en in dit geval - de veroordeelde is een 37-jarige vrouw - wellicht ook kinderen. Wat als in de tussentijd een direct familielid overlijdt? De kerkdienst en begrafenis dan maar via een livestream volgen?
Ik ben niet bij de zitting geweest, dus ik weet niet of haar advocaat bezwaar heeft gemaakt tegen het toegangsverbod, maar wat mij het meest verbaast, is dat deze kwestie vooralsnog niet tot een maatschappelijk debat heeft geleid op Curaçao (terwijl het carnaval toch echt voorbij is) en evenmin tot vragen in de Tweede Kamer.
De verdachte - die cocaïne had verstopt in een condoom in haar vagina - is overigens veroordeeld tot tien maanden cel. Ze is reeds drie keer eerder voor een soortgelijk delict veroordeeld. Dat lijkt mij een tamelijk lichte straf voor een doorgewinterde, onverbeterlijke crimineel.
René Zwart is in Nederland correspondent voor het Antilliaans Dagblad.
