Onlangs heeft onze minister van Onderwijs, mw. I. Dick, in het bijzijn van minister Plasterk en andere genodigden, de officiële opening verricht van de herstelwerkzaamheden van Fort Beekenburg, die al enkele maanden aan de gang waren.
Het belang hiervan is niet alleen het onderhoud van een belangrijk historisch erfgoed, maar ook en vooral, het begin van de uitvoering van een lang voorbereide aanpak van het probleem van onze werkloze jongeren door hen een kans op een menswaardige toekomst te bieden middels een intensieve training en professionele begeleiding.
‘Herstelling’ is de organisatie die hiermee is belast en heeft in haar vijftienjarig bestaan veel probleemjongeren in en rond Amsterdam geholpen door hen discipline, verantwoordelijkheid en een vak bij te brengen in een praktische werkomgeving, zoals de vele vestingen en forten rond Amsterdam. Met behulp van ervaren werkmeesters worden deze jongeren vakmatig opgeleid en, wat veel belangrijker is, ze worden geholpen een gezonde werkethiek te ontwikkelen en worden een proactieve houding bijgebracht, waardoor ze beter in staat zijn zich staande te houden in een sterk concurrerende wereld. (10 procent van deze jongeren komt oorspronkelijk van onze eilanden)
De voorbereiding van dit project is al enkele jaren gaande en toevallig heb ik het proces van nabij meegemaakt en gezien hoe deze organisatie met vakkundige en ervaren leiders een zeer waardevolle bijdrage levert aan de sociale en economische leefwereld van deze kansloos geachte jongeren.
Indien u mijn wekelijkse artikelen leest, weet u hoezeer het probleem van onze werkloze jongeren mij aan het hart ligt. Nadrukkelijk heb ik gewezen op de urgentie deze jongeren ‘tweedekansonderwijs’ aan te bieden om hen weer deel te laten uitmaken van een productieve gemeenschap, in plaats van in het uitzichtloze criminele circuit te belanden.
Ik ben daarom ontzettend blij dat een ervaren organisatie als ‘Herstelling’ met deze opdracht is belast.
Wat mij vooral boeit is de wijze waarop discipline en verantwoordelijkheid worden bijgebracht, zoals op tijd komen, zorg voor het gereedschap, samenwerken in een team, zorg voor de ander, de bevrediging een opdracht correct te hebben uitgevoerd met daarna het gezamenlijke wij-gevoel iets volbracht te hebben. Niets is waardevoller dan het besef dat een moeilijk karwei keurig is afgeleverd samen met anderen. Volgens mij is deze voldoening het allerbelangrijkste aspect van deze praktische opleiding tot vakmanschap, omdat het individu hierdoor zichzelf schouderklopjes kan geven en groeit in zelferkenning.
Inmiddels zijn er meerdere initiatieven om het probleem van onze kansarme jongeren aan te pakken, waardoor op termijn dit probleem hopelijk goeddeels zal zijn opgelost, ook wanneer zij praktijkervaring kunnen opdoen bij grote projecten, zoals het nieuwe ziekenhuis en hopelijk binnenkort, wanneer wordt besloten onze historische binnenstad te onderhouden of te restaureren ter behoud van onze positie op Unesco’s Wereld Erfgoedlijst.
Ik hoop dat onze overheid het belang van deze samenwerking met ‘Herstelling’ terdege op prijs stelt en alles zal doen om ons aandeel in dit belangrijke project nauwgezet na te komen, ook vanwege de evidente economische voordelen door minder criminaliteit en meer productiviteit.
Per slot van rekening gaat het om de toekomst van onze jongeren die bijdragen aan de overlevingskansen van de Curaçaose gemeenschap.
Joseph ‘Jopi’ Hart, Curaçao