,,Moeder, heb je jouw kind vandaag omhelsd?”
In twee eerdere artikelen heb ik uitgelegd dat de misdadiger van vandaag is ontstaan gedurende decennia van verwaarlozing van het gezin en de wijk en gebrek aan vorming. Ik heb ook aangegeven dat men moet zoeken naar eenheid in de wijk om zo de misdaad te voorkomen en te bestrijden, op grond van saamhorigheid, waarmee wij in de wijk zijn opgegroeid.
Deze misdadigers hebben geen tederheid van een moeder gekend; niet de liefkozing die een kind verdiende, geen aandacht gekregen; ze zijn zelfs mishandeld door de moeder of vader of de toevallige minnaar. Er zijn er zelfs bij die seksueel zijn misbruikt! Ze moeten door haat verteerd worden! Dat is wat hen drijft wanneer ze hun slachtoffers mishandelen en zelfs vermoorden.
Het is bijzonder moeilijk deze jongeren te heropvoeden. In Nederland doet ‘Herstelling’ dit al 15 jaar. Spoedig begint Herstelling hier met haar training en zal geleidelijk aan haar activiteiten uitbreiden om meer van deze jongeren te helpen.
Zal dit helpen? Ja en nee! Op lange termijn zal criminaliteit minder worden, wanneer wij onze kinderen hebben geleerd om niet als konijnen kinderen te verwekken, maar om ermee te wachten totdat je het kind kunt verzorgen. Wanneer wij de probleemmoeders kunnen bijbrengen hoe hun kind op te voeden. Wanneer we erin slagen onze wijken op te knappen om de kwaliteit van het leven in de gezinnen te verbeteren. Wanneer wij ervoor kunnen zorgen dat alle kinderen inderdaad naar school gaan en een opleiding kunnen krijgen die mogelijkheden biedt om in een moderne wereld te functioneren. Wanneer sociaal werkers, onder politiebegeleiding, onze wijken kunnen bezoeken om deze gezinnen te helpen, wanneer wij organisaties zoals Seda kunnen helpen hun capaciteit uit te breiden…. Ja, dan zal criminaliteit verminderen: op lange termijn.
Maar de misdadigers die ons in onze huizen opgesloten houden als in een gevangenis, zodat wij niet durven ’s avonds een ommetje te maken, die onze huizen binnendringen en ons mishandelen, die misdadiger is reeds buiten ons bereik.
Wat we zouden kunnen doen is alle schoolverlaters optrommelen die zonder werk zitten, en hen in diverse opvangcentra plaatsen en hen verplichten de hele dag bijscholing te volgen. We zorgen voor werkplaatsen waar ze praktijkervaring kunnen opdoen en doen hen een elektronische armband om, zodat we hun gangen kunnen nagaan of stoppen hen in inrichtingen zoals vroeger Scherpenheuvel of Brakkeput.
Zolang het systeem niet operationeel is, moeten wij de moed opbrengen om aan de autoriteiten door te geven wanneer wij verwaarloosde jongeren zien rondhangen en pronken met dure kleding of behangen met allerlei glitter die zij nooit hebben kunnen kopen. Pas wanneer wij onze verantwoordelijkheid nemen en met de autoriteiten communiceren, kunnen wij de overheid helpen deze golf van criminaliteit op te lossen.
De cultuur van de angst is een slechte raadgever, want straks bent u aan de beurt!

En overheid: oftewel u geeft vorming de allerhoogste prioriteit, of onze gemeenschap wordt een totale puinhoop! Er is geen alternatief!

Met vriendelijke groet,
Joseph ‘Jopi’ Hart, namens Fundashon ‘Siribi Komunidat’, Curaçao