Broeder, wanneer ik lees wat er plaatsvindt in onze buurlanden, bid ik dat dit ons bespaard mag blijven. Maar laten we eerlijk zijn: wat er met een volk gebeurt, kan alleen wanneer het volk sommige ontwikkelingen accepteert die als dieven in de nacht binnen sluipen. Wanneer corruptie een dagelijkse bezigheid wordt die in het politiekorps en douane, in de politiek - en zelfs in het Openbaar Ministerie (volgens enkele advocaten) - een gewoonte is geworden, is onze gemeenschap in de greep van deze kwaadaardige ziekte geraakt.
Het begint met onbelangrijke dingen. Je hebt iemand een gunst bewezen, die jou hiervoor met een cadeautje bedankt: de eerste stap. Naargelang je meer van dit soort ‘gunsten’ uitvoert, raak je gewend aan de ‘cadeautjes’. Je gaat het normaal vinden dat je de‘beloning’ krijgt voordat je de ‘gunst’ hebt uitgevoerd, die helemaal geen ‘gunst’ is, maar je dure plicht, zoals omschreven in je taakomschrijving! Nu bepaalt de grootte van de ‘beloning’ jouw handeling. Broeder, je bent verslaafd geworden aan de ‘beloning’. Je bent corrupt geworden: een crimineel!
In een politieke campagne gaat er zeer veel geld om. Iedereen weet dit en we accepteren dit systeem als normaal. Het is niet normaal! Omdat degene die de partij of een politicus financiert verwacht dat hij daarvoor iets terugkrijgt. De gunst! Het ligt aan de partij of de politicus of er wel of niet wordt voldaan aan die gunst. Als dit gebeurt, dan is dit tegen het belang van het volk, of tegenstrijdig aan de prioriteit waar de regering zich aan moet houden. De politicus is omgekocht! Wat is ‘ie geworden? Corrupt! Wat nog meer? Een misdadiger! Precies!
Zo staan wij corruptie toe of beter gezegd, we laten het kapitaal onze democratie overheersen. Niet het volk, maar het kapitaal bepaalt de kwaliteit van onze democratie. Het is geld waarmee sommige beslissingen in de regering worden gekocht, hetgeen niet in het belang van het volk is, maar van degene die hiervoor betaald heeft.
Hoe deze schurkenstreek te stoppen? Door een wet in te voeren die het financieren van de politieke campagne verbiedt. En hierdoor dit tot een criminele handeling maakt!
Daarvoor in de plaats geeft de overheid elke partij evenveel politieke zendtijd op de radio en televisie om het volk uit te leggen waarom op hem of de partij te stemmen. De overheid legt uit wat elke partij voorstaat en publiceert een volledige cv van elke politicus, zodat er later geen verrassingen zijn. De overheid kan zelfs publieke bijeenkomsten organiseren waar de partijen het volk kunnen uitleggen wat hun programma’s zijn.
En wanneer de regering is gevormd, moet het volk erop toezien of het programma, zoals overeengekomen, wordt uitgevoerd zoals aan het volk is uitgelegd. Want, mijn beste, de politicus is er om het volk te dienen en niet om de baas te spelen noch om zich te verrijken!
Namens de stichting ‘sirbi komunidat’.
Joseph ‘Jopi’ Hart,
Curaçao