Als reactie op wat Eric de Brabander in de krant van zaterdag 11 januari schrijft over het fluoride-artikel van Diana Lebacs van de dag ervoor, merk ik het volgende op: Diana Lebacs heeft het over het recht van de burger op onaantastbaarheid van zijn lichaam, de vrije keus van de mens. Zij protesteert tegen het toedienen van fluoride in ons kraanwater, of de verhoging van de dosering ervan, tegen de wil van burgers in. Dát is het thema van haar mening. De reactie van Eric de Brabander is niet op dit hoofdthema gericht. Hij legt haar iets in de mond, namelijk dat Diana Lebacs stelt dat fluoride een medicijn is en reageert daar op. Maar dat schrijft Lebacs nergens in haar artikel, dus dat verweer van De Brabander is niet valide. Voorts vindt De Brabander een referendum over drinkwaterfluoridering niet nodig. Verder is hij het eens met de opinie van Lebacs.
Er zijn tandpasta’s die geen fluoride bevatten, omdat de wetenschappers van de fabrikanten van die pasta’s hebben onderzocht dat dat niet nodig is voor gezonde tanden, tandvlees en mondholte. Die pasta’s bevatten ook geen detergenten, geur-, kleur- en smaakstoffen en geen conserveringsmiddelen, zodat het natuurlijke evenwicht van de mondflora niet wordt beschadigd. Wanneer in individuele situaties het gebruik van fluor noodzakelijk is, kan men in overleg met de tandarts fluor toedienen.
Wat vindt Eric de Brabander van het hoofdthema van het artikel van Diana Lebacs, de vrije keus voor fluoride in de waterleiding?

Jeroen Heuvel, Curaçao