Minister Earl W. Balborda, de minister van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning laat recentelijk een foto circuleren, waarop hij triomfantelijk omkijkt, als hij zich toelegt op het knippen van het lint dat aangeeft, dat het eerste traject van de renovatie van de Julianabrug is voltooid. Een eerste opmerking mag wel zijn, dat de minister verkeerd staat. Zijn protocollaire staf zou erop hebben moeten toezien, dat hij niet om had hoeven kijken, maar recht vooruit voor een mooie foto van de ceremoniële actie en niet slechts van zijn gelaat. Hij zou bijvoorbeeld aan de andere kant van het lint hebben kunnen staan (ten westen ervan) of de pers naar deze kant hebben gedirigeerd. Dan zou hij netjes aan de goede zijde van het lint hebben kunnen blijven om netjes en recht vooruit in de lenzen te kijken. Of men had een andere opening moeten bedenken. De ceremonie was overigens ook erg laat op de dag. De werkzaamheden waren reeds een dag ervoor helemaal afgerond, dus de ceremonie had vroeg op de dag kunnen plaatsvinden. Dan zou de brug in de latere uren open zijn geweest en hadden de files voorkomen kunnen worden. Over planning gesproken!
Maar dit zijn niet de enige onvolkomenheden die de minister over zich laat komen. Gehaast als hij is om weer snel op vakantie te gaan gelukt het hem niet om eens goed naar de kwaliteit van de brugrenovatie te kijken. En dus laat hij hierbij een prachtkans liggen om een goed afgewerkt product aan de Curaçaose gemeenschap te leveren. De minister faalt namelijk minimaal op de volgende onderdelen ten aanzien van de renovatie van de brug en haar omgeving.
Ten eerste laat hij het na om op te merken, dat het wegdek zelf niet netjes is afgerond. De witte lijnmarkering aan de buitenkant is rafelig; een eindproduct onwaardig. De minister had dat moeten opmerken en herstel aan de aannemer moeten verzoeken alvorens glunderend het lint te komen doorknippen.
Een andere tekortkoming in het eindproduct is de balustrade van de brug. Die is klaarblijkelijk niet in de renovatiewerkzaamheden opgenomen. Mogelijk heeft men die wel wat opgepoetst, maar correct zou zijn geweest een mooie nieuwe verflaag. Volgens informatie kost de renovatie zo’n 5 miljoen gulden, zou de schilderbeurt zoveel extra kosten hebben betekend? Over schilderbeurt gesproken: Ook de vangrails en de lantaarnpalen zijn vergeten. Niet alleen krijgen deze geen nieuwe verflaag, zelfs een schoonmaakbeurt is er niet bij! De vangrails staan er nog bedolven onder het roet bij.
De minister heeft ook een tekort aan zicht op de staat, waarin de zandbarrières verkeren (zie foto). Dat zijn die gele met zandgevulde tonnen, die als taak hebben om de ergste schok van een aanrijding tussen een uit koers geraakte auto en de vangrails op te vangen. Ooit zijn kennelijk een of meer auto’s tegen de tonnen aan de Otrobandazijde gereden. Nooit heeft men de rommel opgeruimd en nieuwe tonnen geplaatst. Ook bij deze gelegenheid dus niet en zelfs de minister en zijn ploeg van deskundigen zijn kennelijk niet bereid hun aandacht hieraan te besteden. Lintjes doorknippen is kennelijk van groter belang, dan erop toezien, dat de openbare fondsen doelmatig worden besteed. Hopelijk gebeurt het nu dat bij het tweede gedeelte van de renovatie, dit onderdeel in de werkzaamheden mee wordt genomen. Althans als de minister niet op vakantie is.
Ten slotte is er geen aandacht voor de omgeving van de Julianabrug. Daar is veel fauna, die uiteraard flink groeit. De minister kijkt op de foto wel glunderend terug, maar toch ziet hij de wildgroei van deze natuurlijke begroeiing niet. Anders zou hij welzeker wat middelen hebben vrijgemaakt om te snoeien en op te ruimen. Dan zou ook de omgeving mooi zijn meegenomen in de renovatie van de brug. Helaas laat nu net de minister belast met planning dit staaltje van inefficiënte planning zien. Hopelijk dat deze brief hem wat licht doet zien ten gunste van een betere uitvoering van de tweede fase van de brugrenovatie.
Hitzig Bazur,
Curaçao