In de nieuwsmedia stelt minister Earl Balborda dat hij tegen de voorgenomen ontslagen bij UTS is.
De minister stelt verder: ,,Bij overheids-nv’s, waar de overheid aandeelhouder is, hebben directie en Raad van Commissarissen de verantwoordelijkheid en de plicht om de belangen van de werknemers te waarborgen, omdat de werknemer het volk is, en het volk de werknemer.” Een zeer bijzonder standpunt waar ik achter sta. Natuurlijk zal deze filosofische denkwijze veel stof kunnen doen opwaaien.
Een advies voor de minister is dat het niet slechts om een overheids-nv gaat. In boek 2 van ons Burgerlijk Wetboek staat vermeld onder artikel 140 sub 2 van Afdeling 7: ‘(…) Bij de vervulling van zijn taak richt de Raad zich op het belang van de vennootschap en de daarmee verbonden onderneming. De Raad ziet er op toe dat de belangen van minderheidsaandeelhouders en werknemers niet onnodig of onevenredig worden geschaad.”
Ik vraag mijzelf daarom af waarom UTS (directie en Raad van Commissarissen (RvC)) niet eerst om de tafel hebben gezeten met de minister als vertegenwoordiger van de aandeelhouder(s), voordat publiek is gegaan met het besluit tot gedwongen ontslagen.
Eén en ander omdat per slot van rekening, ondanks de vele bevoegdheden die de directie en RvC conform de Statuten hebben, de aandeelhouder(s) als eigenaar van het bedrijf toch de doorslaggevende beslissing moet(en) nemen.
Het is begrijpelijk dat de regering naast al de ontslagen die zijn gevallen bij andere ondernemingen op het eiland, niet een ‘schepje’ er op zou willen doen met ontslagen bij een semioverheidsbedrijf. Los van het politieke vind ik de gedachtegang van de minister op zijn plaats. De financiële historie van UTS laat jaren winsten zien van tientallen miljoenen guldens, met direct daarna verliezen van miljoenen en dan weer winst van miljoenen. Er is dus sprake van een zekere inconsistentie. De vakbond heeft gelijk om vragen te stellen over de vele miljoenen die verloren zijn gegaan wegens investeringen in het buitenland. Te begrijpen dat deze directie blijkbaar niet betrokken was bij genoemde investeringen. Blijkbaar heeft de lokale concurrentie veel schade toegebracht aan UTS. De vraag is hoe het strategisch beleid gedurende de jaren is gevoerd om het marktaandeel van UTS zoveel mogelijk te waarborgen. Tevens dienen wij ons af te vragen in hoeverre de vele concessies afgegeven door de diverse regeringen in het verleden, UTS parten hebben gespeeld. Dus snijden in eigen vlees. In navolging van de standpunt van de minister heeft het volk op grond van het principe van maatschappelijke legitimatie recht op het formatieplan van UTS.
Hopelijk zullen partijen tot een oplossing komen, want zoveel ontslagen binnen zo’n korte periode zal onze economie geen goed doen.
Felix D. Pinedo,
Curaçao