Het bronzen kunstwerk ‘Vogelman’ van de kunstenares Saskia Pfaeltzer, bij de vijver in de Curaçao Garden van Hotel Kurá Hulanda, is verdwenen. Alleen een afgescheurd voetje op de sokkel resteert. Op 10 augustus stond in het Antilliaans Dagblad een artikel over kunstenares Pfaeltzer. Op een van de foto’s was dit kunstwerk nog te zien.
Navraag bij hotelmanager Claire Groeneveld wees uit dat een tak van een boom, bij het afzagen door tuinlieden, op het beeld was gevallen en daardoor was afgebroken. Een verhaal zo onwaarschijnlijk, dat het wel waar moet zijn.
Toen ik het stompje van het beeld zag, vroeg ik mij af, zoals elke liefhebber van kunst en mooie dingen: wat kan hier gebeurd zijn? Is deze mutilatie een gevolg van hebzucht, om zo iets moois zelf te willen bezitten? Agressie, omdat iemand iets aangedaan is door het hotel. Of is geld de drijfveer? Of zijn er nog meer motieven? Brons levert namelijk geld op, en wel 12,50 gulden per kilo. Het gewicht van het beeld schat ik op circa 40 kilo. Dus 500 gulden is de prijs voor een kunstwerk op de inkoopmarkt voor dit soort materiaal. De waarde van het beeld is 25.000 gulden. De smeltwaarde is dus 2 procent van de (galerie)waarde. Dit zijn dan materiële aspecten.
Maar ook schoot als een flits door mij heen: ‘Hier is het geestelijk eigendom van de kunstenaar vernietigd, de historie die met het vervaardigen van een kunstwerk gepaard gaat is beëindigd, de fantasie van de kijker kan niet meer de vrije loop hebben, met als gevolg dat er een artistieke leegte is ontstaan. Iets wat een culturele functie had is ons ontnomen’. Maar gelukkig is er maar een tak op het beeld gevallen en is het er nog en staat het bij de technische dienst van het hotel om gerepareerd te worden. Dat is niet gemakkelijk. Ik hoop dan ook niet dat het beeld uiteindelijk bij de sloper belandt die de brenger zijn judasloon uitbetaald. Dan is het een vorm van heling. Mijn advies is: helers, wees niet toegankelijk voor die geestelijke armoedzaaiers. Brons helen is een misdaad tegen de menselijke cultuur en doet ons erfgoed vergruizen.
Jan Gulmans,
Curaçao