Sjonge, sjonge, je wordt er meer dan verdrietig van al dat negatieve nieuws over ‘nos dushi Kòrsou’. En ik dacht: ‘Is dat nu mijn ‘dushi Kòrsou?’ Wat lees je en wat hoor je? Alleen maar over inbraken, overvallen die zwaarder worden, autodiefstallen; en de criminelen die dit alles doen worden hoe langer hoe vernuftiger in hun asociale gedrag. En ik vroeg me af: ‘Is dat nu mijn ‘dushi Kòrsou’? Is Curaçao bezig één grote gevangenis te worden, terwijl de criminelen vrij rondlopen om duizenden burgers in hun wurggreep te houden. Ik maak een vergelijking. In een hechtingsgestoord gezin maak je van alles mee. Vader en moeder staan op scheiden. Ze vertonen een uiterst onvolwassen gedrag. De kinderen weten zich geen raad, vanwege gebrek aan een daadwerkelijk rolmodel. En ze gaan het slechte pad op. Ziet zo ons ‘grote gezin Curaçao’ er uit? Het lijkt er op, vindt u niet?
Ik woon nu al meer dan 47 jaar op de Nederlandse Antillen, waarvan het grootste gedeelte op Curaçao. Ik ben voor de tweede keer gehuwd met een ‘yu di Korsou’, die mij een zoon schonk. Daarvoor, uit het eerste huwelijk, mag ik mij gelukkig prijzen met drie dochters. Al met al, twee kinderen zijn geboren op Bonaire en twee op Curaçao. Met andere woorden veronderstel ik een ‘yu adoptá’ te zijn op ons eiland Curaçao. Maar wat een hemelsbreed verschil tussen de situatie van de vorige eeuw op Curaçao en de tijd waarin wij nu leven. Met mijn lieve medeburgers heb ik nooit een probleem gehad, maar de politiek, ja, daar zit het venijn in de staart. Politiek in handen van machteloze, maar wel op macht beluste politici heeft geen toekomst.
Zijn Haïti en Suriname niet duidelijk genoeg als negatieve rolmodellen?
Waarom schrijf ik dit alles? Eenvoudigweg omdat ik elke dag weer schrik en op mijn oude dag er niet meer zo goed tegen kan dat wij bestuurd worden door incapabele bestuurders, die het zelf eigenlijk ook niet meer weten, maar dit niet willen toegeven. Maar laat niet één politicus zijn of haar hachje willen verdedigen door met het beschuldigende vingertje naar vorige regeerders te wijzen. Dat is de grote zonde vanaf het begin van ons ontstaan: ‘Niet ik, maar de ander is schuldig.’ En dat is een teken dat je totaal onvolwassen bent in het uitvoeren van je bestuurlijke taken.
Stel je voor, je verlaat je huis, dat goed beschermd is met hekwerk, tralies rondom het huis en niet zo mis ook en niet te vergeten een alarmsysteem. En toch. Denk toch even aan die vader, die met zijn twee kinderen thuiskwam en op gruwelijke wijze werd ‘begroet’ door overvallers, die er niet voor schuwden om zelfs met een gloeiend heet strijkijzer het lichaam van de vader te bewerken. Ik vraag me af of het moet duren totdat onze minister van Justitie, de heer Wilsoe, zoiets overkomt. Komt er dan wellicht een verandering?
Ons dushi Kòrsou, een grote gevangenis? Dat nooit.
Blijven onze regeerders doofstom? Foei.
Dominee Jan Jonkman, Curaçao

Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.