De met fonkelende stenen beringde vingers van Monique Felida-Koeyers staken hun activiteit. Haar stem klinkt door de Statenzaal: ,,De twee ‘hoben’, jongeren, die hier zijn voor het verzoek van 4.062 burgers tot onafhankelijke toetsing van de screening, moeten zich schamen dat zij tijd van het parlement vragen voor een afgesloten kwestie en dat alleen maar op basis van horen zeggen en met een verborgen agenda. Laat hen goed begrijpen: wat ik met mijn eigen geld doe, gaat niemand iets aan. Dank U meneer de voorzitter.” De vingers komen weer in actie.
Heel de vergadering zat ik op de publieke tribune. Eerst met zicht op het non-verbale gedrag en de gezichten van de coalitie. Ik zag druk gebruik van laptops, desinteresse voor sprekers en regelmatig roulerende iPads. Benieuwd naar wat dat wel kon zijn, was ik om 18.45 uur naar de overkant verhuisd, pal boven MFK-schermpjes twee meter lager. Ik zag dat de fonkelende vingers van Felida-Koeyers na haar spreektijd weer foto’s uit de iPad gingen toveren. Een prachtig beeld van eigen geld en ons geld. Het eigen geld toverde in door ons betaalde tijd niets dan foto’s uit een iPad. Urenlang foto’s, slechts onderbroken wanneer er een iPad van een buurman langskwam. Daarop stond niets des Staten. Nee, een spelletje met schuifjes. Hup, daar gingen de fonkelingen, schuifje zus, schuifje zo. Onderwijl hakten andere sprekers in op de persoonlijkheid van beide jongeren: terroristen, misleid, antidemocratisch, geen respect voor het parlement, staatsgreep, verborgen agenda.
Voorzitter Ivar Asjes zat ook urenlang op een iPad (of zoiets) te schuiven, ik kon niet zien wat hij verschoof, dus het kan belangrijk zijn geweest. Ik kon wel constateren dat hij niet ingreep tijdens de karaktermoord. Zo is de term jongeren niet mijn benaming van Derek Durgaram en André van Hoop, beiden geslaagde ondernemers. De term is van coalitieleden (Rozier uitgezonderd) en werd getolereerd door Asjes, die ook toeliet dat zijn partijleider twee keer Durgaram en Van Hoop probeerde te breken met buitenlands bloed in hun afstamming als bewijs voor ondeugdelijkheid, van henzelf en van hun argumenten. De twee jongeren pareerden met de waardigheid die Statenleden en hun voorzitter eigen moet zijn.
Ook Gilmar Pisas, Dean Rozier en Rudney Garmes schoven regelmatig met de schuifjes. De slachting beroerde hen niet. Ook zij droegen eraan bij. Rozier deed dat met de Cubaanse methode van de sociale staatsspionage. Hij had een der jongeren de afgelopen zaterdag in politiek bedenkelijk gezelschap gezien: het bewijs dat hun motieven verdacht zijn en dat zij liegen over de politieke onafhankelijkheid van Dushi Kòrsou. Op SS-toon blafte hij hen toe: ,,Was dat een vergadering, JA of NEE?” Pisas sprak oorlog met een universal soldiers retoriek. Garmers, gekozen door maar liefst 51 kiezers, waarschuwde heel pedant als een wijze grijsaard de twee jongeren, van zijn leeftijd of ouder, dat zij zich voor het karretje laten spannen van kwaadaardige politiek. Anthony Godett, met Helmin Wiels topslachter, viel hem bij, net als MAN. Dus 4.061 medeondertekenaars, we weten wat we zijn. Slechts PAR en PNP verlaagden zichzelf niet.
Voorafgaand aan deze vergadering schreef ik (<I>Antilliaans Dagblad<I> en <I>Amigoe<I>, 5 maart) dat de coalitie al rond 10-10-‘10 besloot om zich buiten rationaliteit te plaatsen. Ik moet dat bijstellen. Het suggereert namelijk dat het een rationeel besluit was. Wie het sadisme, kleineren en afslachten tien uur achtereen heeft horen en zien gebeuren, weet dat deze coalitie, inclusief FOL, niet tot rationaliteit in staat is. Dat maakt mijn toen opgeworpen vraag (hoe verder?) nog prangender. Dit is zeker: ze zijn zo zelfgenoegzaam en door haat, geld en macht verblind, dat ze niet kunnen begrijpen dat ze niet twee jongeren, maar zichzelf aan het afslachten zijn geweest. Dat is geen pleidooi voor afwachten, integendeel. Het is het belangrijkste argument om die zelfdestructie nog actiever te bevorderen.

Hans van Hulst, Curaçao


Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.