Vijand van Nederland
Over de dubbele belasting die we nu betalen bij inkoop via Curacao lees ik niets in de correctievoorstellen en het laten betalen van aov-premie door gepensioneerden wordt ‘hersteld’ door een belastingverlaging van per saldo rond de 150 dollar. Belachelijk. De overdrachtsbelasting - dat is de belasting die betaald moet worden bij verkoop van onroerend goed - is in Nederland, ter stimulering van de onroerend goed sector, verlaagd naar 2 procent. Op de BES-eilanden is deze belasting verhoogd van 4 naar 5 procent. Ook hierover lees ik niets in de voorstellen van de staatssecretaris. Kinderbijslag wordt niet overwogen omdat dat volgens de Nederlandse politiek op Bonaire al geregeld is via de kinderaftrek. Laat mij u vertellen dat met name de groep die kinderbijslag nodig heeft, niets heeft aan de nu bestaande kinderaftrek. De laagstbetaalden hebben nul komma nul aan de bestaande kinderaftrekregeling.
De voorstellen zoals de staatssecretaris inmiddels aan het Bestuurscollege (BC) heeft voorgesteld, zijn ‘oplossingen in de fiscale sfeer’, zoals de staatsecretaris dat noemt. Laat me dat voor u vertalen in begrijpelijk Nederlands: We krijgen geen stuiver extra en moeten zelf de rekening betalen. Er vinden slechts marginale verschuivingen plaats en de echte problemen worden niet opgelost. We krijgen een sigaar uit eigen doos.
Het Bestuurscollege van Bonaire had voor 29 juli op de voorstellen moeten reageren. Of en hoe het BC (gedeputeerde Bijkerk) heeft gereageerd is mij niet bekend. Wel wordt weer duidelijk dat ook nu weer Nederlandse voorstellen ons door de strot worden geduwd. En dat onder het mom van zogenaamde lastenverlichting voor burgers en bedrijven.
En de politiek op Bonaire laat het allemaal gebeuren. Van de rode partij, met 3 van de 5 coalitiezetels, hoor ik al helemaal niets en de verantwoordelijke gedeputeerde van Financiën, de heer Bijkerk, lijkt het gevecht met Nederland ook niet echt aan te durven gaan.
Wanneer wordt de politiek op Bonaire nu eens wakker en laat Nederland onomwonden weten dat belofte schuld maakt. We zouden het allemaal beter krijgen en ik zie het niet gebeuren.
U vraagt zich natuurlijk af waar de kop van dit schrijven in dit verband op slaat. Dat zal ik u uitleggen. Naar aanleiding van mijn stukken in de krant, waarbij ik duidelijke kritiek heb op nogmaals met name de belastingmaatregelen en de gevolgen daarvan voor de burgers en ondernemers van Bonaire, maar ook op de laksheid van de politiek van Bonaire als het gaat om het vechten voor oplossingen voor de burgers en de ondernemers, sprak mij laatst een Bonaireaan aan. Hij vertelde mij dat hij op straat had gehoord dat Bonaireanen mijn kritiek delen maar mij nu ook beschouwen als een van hen omdat ze uit mijn kritiek opmaken dat ik nu ook een vijand van Nederland ben. Ik ben geen vijand van Nederland maar ook geen vriend. Ik ben kritisch. Maar zover moest het komen. We zijn (speciale) gemeente van Nederland maar de lokale inwoners van de gemeente beschouwen Nederland inmiddels als hun vijand. Lijkt me geen goede ontwikkeling. Het woord speciale - in de Nederlandse kretologie speciale gemeente van Nederland - wordt voor mij wel steeds duidelijker. Als er rekeningen betaald moeten worden, moeten we dat zelf doen en als we denken rechten te hebben zoals Europese Nederlanders, zijn we opeens speciale burgers zonder Nederlandse rechten.
Kopie van dit bericht gaat naar de Rijksvertegenwoordiger en de verantwoordelijke gedeputeerde.
Jan van der List, Bonaire
