Geen Caribische gulden nodig
Als tussenweg ambiëren de monetaire autoriteiten de creatie van de Caribische gulden voor Sint Maarten en Curaçao. Maar is die Caribische gulden wel nodig? Of kunnen we in de tussenperiode waarin wij aan het hersenkraken (brainstormen) zijn over ons definitief monetair systeem een goedkopere weg bewandelen?
Kunnen wij in de komende vijf jaar tussen nu en de algehele evaluatie van het autonomie-binnen-koninkrijk-project misschien de Antilliaanse gulden blijven gebruiken? In feite is dat de enige correcte oplossing, maar laten we dit staven met een geschiedkundige referentie.
Want de Nederlands-Antilliaanse gulden is in feite niet meer dan een opgewaardeerde Curaçaose gulden. In de 18e (1700s) en 19e eeuw (1800s) was het monetair systeem van Curaçao een chaotische toestand van allerlei vreemde valuta.
Rond 1822 zijn er de eerste meldingen van munten die de naam Curaçao dragen:
Kolonie Curaçao pasmunten van 25 en 10 centen. Munten met dit opschrift zijn lang blijven rondhangen. Pas per KB van 19 juli, 1943 getiteld 'Muntvoorschriften voor Curaçao 1942' en de nieuwe munten die op grond daarvan worden geslagen, verschijnt het opschrift 'Munt van Curaçao'. Maar officieel niet voor lang.
Per landsverordening in 1953 voert men het opschrift 'Munt voor de Nederlandse Antillen' in. De 'Munt voor Curaçao' blijft echter nog geruime tijd een wettig betaalmiddel. Pas m.i.v. 1 juli 1980 werden alle resterende munten met dit opschrift verwijderd. De 'Munt voor Curaçao' was dus voor zo'n 37 jaar als wettig betaalmiddel verkrijgbaar. Nu is het iets meer dan dertig jaar geleden en dan is eventueel de terugkeer ervan niet zo moeilijk voorstelbaar, of wel?
Uit het bovenstaande kunnen we dus gemakkelijk de conclusie trekken, dat er voor wat betreft het beste monetair beleid geen dure oplossingen nodig zijn. Voorlopig gewoon de Antilliaanse gulden blijven gebruiken, totdat zowel Curaçao als met name Sint Maarten voor zichzelf de evaluatie hebben gepleegd hoe het monetair bestel van ieder eiland het beste georganiseerd kan worden. In de praktijk van Sint Maarten is het nu al de dollar die in feite het betaalinstrument is. Vanwege de kleine bevolking en de open economie, die bijna exclusief op toerisme steunt is monetair beleid op Sint Maarten bovendien nu en in de toekomst niet echt doelmatig. Curaçao moet er zeer zeker een nachtje of twee, drie over slapen, gezien de complexere omstandigheden van dit grotere eiland. Als Curaçao echt een dollarisatie ambieert en zo'n dramatische verandering niet slechts wenst uit te voeren, als de griffel op de tien van een mooie CV-kaart, dan zijn de democratische autoriteiten aan het volk een gedegen projectdossier verplicht, waarin het proces in details wordt opgenomen en met een wettelijke grondslag wordt omkleed. Een aantal van de elementen, die in zo'n dossier moet komen, ten einde te voorkomen, dat de instelling van de dollar als munteenheid tot verpaupering leidt, zoals dat met de introductie van de euro in Nederland is geweest en meer recentelijk ook Bonaire op deze onheuse wijze heeft getroffen, worden een volgende keer besproken.
Hitzig Bazur, Curaçao
