Monsters
Dat een naam ook bedoeld is te worden onthouden wordt over het hoofd gezien. Dit wordt de universiteit met de langste naam, een wereldrecord. Een roepnaam werd door UNA-Rector Goede niet genoemd. Blijkbaar moet de hele riedel worden onthouden en daarna ook uitgesproken, zoals bij Kaya di Zuster di Zusternan di Rozendaal Emilie Maria Magnetencia Philippa van Tilburg (1888-1945) nummer drie. Wordt even wakker jongens en meisjes van de UNA, laat van je horen, pik dit niet en noem jullie universiteit DA COSTA GOMEZ UNIVERSITY afgekort DCGU, of nog beter GOMEZ UNIVERSITY CURACAO afgekort GUC. Ook geen mooie namen, maar zo heette deze politicus nu eenmaal.
Tijdens het bezoek van de Nederlandse minister Donner werd Fleur de Marie in het zonnetje gezet. Vijf heren rukken in warme Europese klederdracht met hun hoge gast aan een blauwe lap en onthullen de muurschildering van Junius Isenia. Zeker een bekend kunstenaar, hoe komt hij anders aan deze opdracht? Dat de muur tussen de regenbuien door binnen twee dagen werd beschilderd bewijst zijn talent. Het thema van deze kunstenaar ‘de mens staat centraal, samen een eenheid vormend’, hiervan is geen spoor te bekennen, dat hoeft bij dit thema ook niet. De stijl ligt tussen figuratief en abstract in, primitief gekwast van enkele reusachtige gele figuren vioolkoppen of stampers van een bloem, verwijzend naar madame Fleur de Marie, naamgeefster van de buurt. Zij kwam eind 1918 uit Guadeloupe, was zeer muzikaal en vestigde zich op haar achttiende als eerste hoer voor Joden en mede emigranten in deze zich nog ontwikkelende krottenbuurt op de helling achter schatrijk Scharloo.
Jammer dat Marie, dit gitzwarte wulpse meisje met zilveren kroesharen en gouden tanden niet door Isenia op zijn muur werd afgebeeld. Dan was iedereen komen kijken. De achtergrond van het schilderwerk bestaat nu slechts uit witte en blauwe vlekken en stellen de half bewolkte Curaçaose hemel voor. Ook al is restaureren van deze aftandse buurt zonde van al dat geld, zij verdient beter. Wat er nu is hoort in het blindeninstituut thuis en ook Donner houdt het voor gezien, wat een afgang.
Carlos Weeber, Curaçao
