Human Rights Caribbean (HRC) heeft met belangstelling kennisgenomen van het feit dat de Curaçaose overheid een tweede ondersteuningsverzoek aan Nederland heeft gedaan in verband met de migratieproblematiek uit Venezuela. De stichting juicht het toe dat er een beroep op Nederland wordt gedaan.
Wat de stichting HRC echter zorgen baart, is dat het persbericht hinkt op twee gedachten die tegenstrijdig zijn aan elkaar: aan de ene kant wordt gevraagd om ondersteuning, om te kunnen voldoen aan internationale verplichtingen op grond van artikel 3 EVRM (Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens) en het ‘verbeteren van de aanpak van illegaal verblijf’; aan de andere kant wordt gesproken over verruiming van de detentiecapaciteit en mogelijkheid tot opsluiting.
Waarom is het noodzakelijk mensen op te sluiten en te verwijderen als ze puur en alleen hier komen omdat ze vrezen voor hun leven en dat van hun familieleden? Of hongerlijden, of een chronisch gebrek aan medische zorg en de eerste levensbehoefte ondervinden en daar bovenop te maken hebben met geweld? Waarom is het noodzakelijk mensen op te sluiten wanneer zij ons, hun medemensen, slechts verzoeken om een kans om - al is het maar tijdelijk - op adem te komen?
HRC had verwacht dat er op de eerste plaats steun zou worden gezocht om te komen tot een goede procedure voor registratie van de mensen die hier bescherming zoeken en een gedegen screening, zoals de Internationale Organisatie van Vluchtelingen (UNHCR) dat gratis aanbiedt. En dat er in overleg met de ministers van Sociale Zaken & Werkgelegenheid en van Economische Zaken de mogelijkheid wordt geboden om tijdelijk, indien mogelijk te werken, zoals de aanpak in onder andere ons buurland Colombia. Daarmee wordt uitbuiting en illegaal werk tegengegaan en komt er belastinggeld in de staatskas.
Zoals de overheid zelf aangeeft: er heeft al een massale migratie plaatsgevonden. Het is nu aan ons land dat te onderkennen en voorwaarden te creëren om degenen die nu noodgedwongen in de informele niet-geregistreerde sector belanden hun waarde te geven als mensen met rechten en plichten.

Ieteke Witteveen namens Human Rights Caribbean Foundation,
Curaçao