Via de (social) media heeft het consulaat van Venezuela te kennen gegeven op woensdag 10 mei wederom de ‘dia de la Afrovenezolano’ te vieren, een jaarlijks terugkerend evenement dat dient als een soort ode aan alle Venezolanen met Afrikaanse roots. Het programma bestaat uit onder meer een aantal presentaties over de Afro-Caribische cultuur, wat declamaties en een tambú (tambor)-voorstelling. Dit alles in het kader de culturele samenwerking tussen beide landen.
Het is ontstellend dat onder de huidige omstandigheden waarin Venezuela verkeert, een land aan de rand van een burgeroorlog gebracht door een naar dictatuur neigende regering, het Venezolaanse consulaat alhier meent een cultureel feestje te moeten bouwen. Er valt niets te vieren wat Venezuela betreft, elke actie die deze banale regering meent te moeten uitvoeren om bepaalde bevolkingsgroepen in het zonnetje te zetten staat in schril contrast met hun beleid van politieke onderdrukking, vervolging van politieke opponenten en flagrante schendingen van mensenrechten die aldaar elke dag maar weer plaatsvinden. De huidige Venezolaanse regering heeft duidelijk bewezen geen enkel respect te hebben voor de menselijke waardigheid, het volk lijdt honger, er is een groot gebrek aan medicijnen, politieke tegenstanders worden opgepakt en gemarteld. En de president staat voor de televisie vrolijk zijn salsakunsten te vertonen terwijl in de straten van Caracas veldslagen gaande zijn tussen demonstranten en oproerpolitie. Die veldslagen hebben tot nu toe 1.700 gewonden en 38 doden opgeleverd. Je moet goed gestoord zijn om je als president van een zwaar noodlijdend en ongelukkig land zo openbaar intense minachting te tonen voor het volk. Vrolijk dansen terwijl de bevolking ten onder gaat aan een zich steeds meer opdringende fatale dictatuur. Dit is al eerder gebeurd in de geschiedenis toen namelijk de Romeinse keizer Nero lankmoedig op zijn luit stond te spelen bij het aanschouwen van afbrandend Rome.
Onder deze extreme omstandigheden gaat de Curaçaose bevolking geen feestje bouwen met Venezuela, wij doen niet mee aan een tambú waar bloed aan kleeft. In dezelfde Afro-Caribische cultuur die het Venezolaanse consulaat met zijn feestje wil uitdragen staat de tambú juist symbool voor vrijheid en rechtvaardigheid en symbool voor de trots en de waardigheid van de Afro-Caribische mens. De tambú kan en mag niet gebruikt worden als steun voor een dictatoriale narco-regering die mensenrechten met de voeten treedt en haar volk te gronde richt. Ik vraag daarom aan onze lokale tambú-groepen om niet aan dit evenement mee te werken en vraag alle genodigden om de uitnodiging af te slaan. Wij gaan geen feestje bouwen op de ellende van de Venezolaanse bevolking. Lokale tambú-groepen die hun stem willen laten horen zou ik willen voorstellen om op straat, voor het consulaat aan de Scharlooweg, op die bewuste dag hun tambú’s te laten horen geïnspireerd door onze grootste voorvechter voor de mensenrechten van de Afro-Caribische mens, onze vrijheidsstrijder Tula. En alle Venezolanen die op het eiland verblijven zou ik willen vragen ook hun protest te laten horen en duidelijk te laten blijken dat zij niet achter het paaien staan van de Curaçaose bevolking, deze smakeloze poging van het Venezolaanse consulaat is niet alleen misplaatst maar zelfs beledigend.
George Lichtveld,
Curaçao

ADBrief 800


Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.