Staatsregeling en natuur
De bescherming van de natuur van ons eiland komt in de concept-Staatsregeling niet aan bod. Dit schreven Amigu di Tera en Defensa Ambiental in een brief gericht aan de gedeputeerde van Algemene Zaken en Staatkundige Structuur, mevrouw Zita Jesus-Leito. De twee milieuorganisaties deden het verzoek om in dit hiaat te voorzien door artikel 22 van de Staatsregeling aan te passen.
Artikel 22 gaat namelijk over bescherming en verbetering van <I>enkel<I> het leefmilieu. Omdat de natuur nergens in de Staatsregeling wordt genoemd, kan men uit artikel 22 opmaken dat het om het leefmilieu van <I>de mens<I> gaat. Maar op ons eiland ervaren wij dagelijks dat uitbreiding van dit leefmilieu juist ten koste kan gaan van het landschap, planten, dieren en het mariene leven, kortom: van de <I>natuur<I>. Om evenwicht te brengen tussen de natuurlijke omgeving en wat mensen daarmee doen, is het nodig duidelijk te stellen dat bescherming en verbetering van de natuur ook een zorg van de overheid is.
De natuur heeft voor mensen ook waarde als het niet perse hun leefmilieu betreft. Natuurvernietiging op Curaçao en daarbuiten begint onze bevolking steeds meer zorgen te baren. De overheid erkent eigenlijk ook wel dat de natuur waardevol is. Het internationale Biodiversiteitsverdrag is immers ondertekend en het Bestuurscollege heeft enkele jaren geleden de uitwerking voor Curaçao goedgekeurd.
In dit verdrag is al in de eerste regel van de preambule opgenomen dat de <I>natuur op zich<I> waardevol is. Het is eigenlijk erg vreemd als de overheid dit fundamentele principe in een internationaal verdrag ondersteunt maar het niet in de Staatsregeling opneemt.
De twee organisaties hebben zich voorlopig tot het verzoek beperkt om bescherming van de natuur aan artikel 22 van de Staatsregeling toe te voegen. Maar de uitdagingen op milieugebied zijn zo groot dat de Staatsregeling erg verouderd aandoet en er nog erg veel aanvullingen nodig zijn, willen wij als eilandsamenleving overleven. De klimaatveranderingen met de verwachte sterkere orkanen en stijgend zeeniveau, de wereldwijde ontbossingen en overbevissing, de grondstoffen- en (fossiele) energieschaarste, de noodzaak van zeer zorgvuldige omgang met de ruimte op kleine eilanden, de voedselveiligheid en – zekerheid, vervuiling van lucht, land en zee, en nog meer zaken die voor kleine eilanden bijzonder kritisch zijn, spelen geen of geen noemenswaardige rol in de Staatregeling, die de wil om te leven en overleven van onze samenleving zou moeten kunnen uitdrukken.
Naast het milieuaspect vinden Amigu di Tera en Defensa Ambiental ook dat de burger tegenover de politieke macht te weinig wordt beschermd. Deze ervaring wordt door meerdere burgerorganisaties en individuele burgers op nagenoeg alle mogelijke maatschappelijke terreinen gedeeld. Op milieugebied gaan onze politici en bestuurders zelfs zo ver, dat zij tevoren luid verkondigen dat er geen waarde zal worden gehecht aan de bezwaren die bezorgde burgers zullen maken tegen projecten die schade doen aan onze natuur. Belangen van particuliere ontwikkelaars worden zo doorgedrukt ten koste van het algemeen belang. De nieuwe Staatsregeling biedt hierbij nauwelijks bescherming aan de zwakkere partijen in de samenleving.
De bevolking wordt steeds meer van het kustgebied uitgesloten en dat is voor de twee organisaties reden voor grote bezorgdheid. Het verzet hiertegen is begrijpelijkerwijs zeer groot. Hoewel veel politici deze uitsluiting verbaal betreuren hebben zij er in de nieuwe Staatsregeling geen principekwestie van gemaakt.
De Staatsregeling lijkt daarmee weinig te bieden aan de burgers maar wel veel aan particuliere machten die gaandeweg hun wil aan de gemeenschap opleggen. Vernieuwend kan men de Staatsregeling dus niet noemen.
Yvette Raveneau is voorzitter van Amigu di Tera en Lloyd Narain is voorzitter van Defensa Ambiental op Curaçao.
