Ook Suzy begrijpt dat met de Cinelandia-ruïne eindelijk iets moet gaan gebeuren. Op eigenaar Fernando da Costa Gomez kun je niet eeuwig blijven wachten. Restaureren wordt nu geroepen, desnoods eerst slopen en dan herbouwen roepen anderen. In beide gevallen is dat een ezel aan zijn staart trekken, ofwel een paard achter de wagen spannen. Eerst zal er een nieuwe bestemming aan die locatie moeten worden gegeven. Nadat deze kogel door de kerk is, volgt de rest vanzelf. Achter deze bijzondere moderne gevel kun je niet zomaar wat doen. Die werd toen ontworpen als onderdeel van een theater. Met iets anders is het een farce. Naar aanleiding van het plan het foeilelijke theater aan de Schouwburgweg op te laten kalefateren door Plan’D2, pleitte ik vorig jaar om de theater-bestemming te verplaatsen naar Punda op het Cinelandia-kavel en de voorgevel te integreren in het nieuwe theater. Het gaat specifiek om die gevel, voor de rest is de architectuur van het Cinelandia-gebouw van geen betekenis. Langs de Schouwburgweg horen kantoren te staan, zeker geen schouwburg. Wij slaan drie vliegen in een klap: perfecte locatie, theater in Punda, Cinelandia-gevel gered. Uit eigen ervaring wijs ik naar Rotterdam, waar ik als architect heb gewerkt aan de reconstructie van de in de oorlog verwoeste gevel van Café de Unie. Die werd veertig jaar na het grote bombardement aangevuld met café, theater en kantoor voor de Rotterdamse Kunststichting. Suzy hoeft geen wiel uit te vinden, de oplossing ligt nu voor het oprapen.
Carlos Weeber,
Curaçao