Naar aanleiding van mijn twee artikelen in het <I>Antilliaans Dagblad<I>, over corporate governance van de 62 overheidsentiteiten die zich moeten houden aan de code corporate governance, ontving ik twee soorten reacties.

De ene reactie was: ,,Alle overheidsorganisaties worden zo nu en dan slachtoffer van de onkunde of het gebrek aan integriteit van politiek benoemde commissarissen of bestuursleden. Maar dat is geen reden om iedereen over één kam te scheren en van doormodderen te betichten.” De andere reactie was: ,,Ik kan niet anders concluderen dan dat overheids-nv’s etternesten zijn en vatbaar voor corruptie en despotisme.” Deze twee reacties lijken op het eerste gezicht diametraal tegengesteld, maar zijn het niet. Corporate governance gaat juist over één kam scheren. ,,Alles over één kam scheren betekent ‘alles op dezelfde wijze behandelen’, ‘alles volgens dezelfde norm beoordelen’. Je kunt ook iedereen over één kam scheren. Dan maak je geen onderscheid tussen mensen. Je behandelt ze allemaal hetzelfde. Meestal is de bijgedachte dat dit niet terecht is. Vandaar dat de uitdrukking vaak voorkomt in een zin met een ontkenning: ‘je moet niet iedereen over één kam scheren’. Dat de overheids-nv’s gezien worden als etternesten, is een conclusie die je niet populair maakt bij met name zij die belast zijn met de corporate governance van de overheidsentiteiten. Misschien hoort u ook bij die groep. Maar mijn vertrekpunt is het nastreven van (wetenschappelijke) objectiviteit en geen marketing verhaal om een masterclass corporate governance 3.0 te verkopen. Mensen gaan misschien inderdaad liever naar een masterclass die een prettigere boodschap verkoopt. Dat is misschien inherent aan de mens.
Nu is masterclass corporate niet nieuw. In 2005 heb ik samen met professor Roel in ’t Veld aan de wieg gestaan van het fenomeen en ben er ruim vijf jaar geleden mee gestopt en is het voortgezet door anderen. De vraag is dus: hoe het mogelijk is dat ondanks deze opleidingen er geen aantoonbare verbetering is in de corporate governance? Dat komt omdat de maatschappelijke norm niet strookt met de code corporate governance. Professor Frank Kunneman verwoordde het min of meer in zijn rede van 2014: ,,Corporate governance is van ons allemaal.” Ik zeg dat integriteit en good governance thuis begint. Met andere woorden: het is niet verwonderlijk dat corporate governance over de hele linie er min of meer hetzelfde uit ziet.
En toch is het regelmatig bijwonen van een masterclass corporate governance 3.0 een vehicle om langzaam governance op een hoger niveau te tillen.
Miguel Goede, Curaçao