De Staten, in hun huidige vorm, bieden weinig tot geen reden meer tot geloof. De oppositie is verdeeld. De grootste oppositieleider moet voor de rechter verschijnen vanwege corruptie (en heeft dus geen recht van spreken). MAN (lees Charles Cooper) is een satelliet van PdVSA en houdt zijn kaken stijf op elkaar. Leeflang durft nog wat te roepen, maar heeft in haar eentje weinig invloed. En PAR likt nog steeds zijn wonden na het vertrek van twee van zijn Statenleden en wordt daarnaast volledig genegeerd door de regering (hun vragen worden niet eens beantwoord). Aan de vertegenwoordigers van de coalitiepartijen hebben we ook weinig: PAIS en Sulvaran zijn doodsbang dat de regering valt, zijn zeer voorzichtig en zeggen überhaupt niets hierover. PNP is herstellende van een blunder.
Maar ondertussen gaat de raffinaderij letterlijk door met het vergiftigen van mensen. Nederland zou ten minste op dit laatste kunnen reageren. Maar roept telkens dat het om een interne aangelegenheid gaat. Maar als het om geld gaat, staat men direct klaar om in te grijpen. ,,Steunend op eigen kracht, doch met de wil elkaar” … te laten stikken?
Orlando Meulens (GreenTown), Nederland