Stichting Schoon Milieu Op Curaçao (Smoc) heeft vaker geschreven over de Isla-raffinaderij op Curaçao en de voordelen ervan gedurende de Tweede Wereldoorlog. De geallieerden werden immers ruimschoots voorzien van brandstoffen, geleverd door de Isla. Wie staat hier nu bij stil bij het vieren van 200 jaar Koninkrijk der Nederlanden? Wie staat daar op 4 mei bij stil? Hopelijk meer mensen dan ooit. Zeker nu afgelopen zaterdag de tentoonstelling ‘Guera na Kòrsou?!’ is geopend door prinses Beatrix waarin de rol van de Isla tijdens de Tweede Wereldoorlog expliciet naar voren komt. Een goede zaak wat Smoc betreft. De keerzijde van diezelfde Isla is helaas wrang te noemen. Over de jaren heen is de Isla namelijk veranderd van een geschenk (tijdens de Tweede Wereldoorlog) om de waarde van vrijheid te ervaren tot een doorn in het oog (in 2015) van in het bijzonder de mensen onder de rook van de Isla. De overlast neemt namelijk alsmaar toe door de vervuilende uitstoot van deze raffinaderij. Hierdoor zijn er jaarlijks duizenden mensen die een beroep moeten doen op de gezondheidszorg, aldus Ecorys in een rapport van 2005. Met als klap op de vuurpijl ook nog eens minimaal 18 vroegtijdige doden per jaar die er zijn te betreuren: het mensenrecht op leven en een schoon milieu wordt hier in het Koninkrijk der Nederlanden fors geschonden. Uiteraard willen de mensen weg onder de rook en ervaren zij ook overlast blijkens enquêtes van de GGD en het CBS. Alleen dat betekent automatisch ook hogere woonlasten en dat kan men financieel simpelweg niet veroorloven en daarom zitten zij dag in dag uit sociaaleconomisch gevangen in de rook van de Isla zonder dat ook maar een overheid naar hen omkijkt. Daar staat Smoc op 4 mei óók bij stil. U ook?
Drs. Peter van Leeuwen (voorzitter Smoc) & Drs. Arjan Linthorst (bestuurslid Smoc), Curaçao