Met het oog op de discussie over de economie, de uitvoering van arbeidswetten en wat ik in diverse discussies met meerdere mensen heb vernomen, is het de hoogste tijd dat alle betrokkenen met elkaar om de tafel gaan zitten om samen naar een oplossing te zoeken die alle deelnemers tevreden stellen.
Een onderzoek kan ook helpen om tot een resultaat te komen dat voldoende objectief is om een vruchtbare uitwisseling te realiseren over dit onderwerp.
Het doel is een productieve en rechtvaardige gemeenschap te realiseren, met de garantie voor voldoende inkomen voor iedereen om zich te verzekeren van een menswaardig en duurzaam bestaan!
Vandaag ligt de nadruk op arbeid, vorming en concurrentie en hoe onze wetten investeringen aantrekken of juist afwijzen.
Enkele uitspraken die ik vaker heb gehoord:
- Ik geef niemand een vaste aanstelling, want zodra de werknemer een vaste aanstelling heeft komt hij te laat, meldt zich ziek, veroorzaakt problemen, enz. En ontslag aanzeggen kost handenvol geld.
- Ik houd er niet van de Curaçaoënaar in dienst te nemen, omdat hij lui is, incompetent, problematisch, hij steelt, liegt en de vakbond steunt hem.
- De lokale werknemer is verwend: sociale wetgeving beschermt hem, terwijl de buitenlandse werknemer keihard werkt en zonder problemen.
- Als de sociale wetten niet worden aangepast en de belasting niet verlaagd wordt, ga ik hier weg.
Laat me deze meningen in een ander perspectief plaatsen:
- Onze mensen zijn NIET incompetent, noch lui, anders zouden de raffinaderij en andere grote maatschappijen hier niet kunnen functioneren.
- Verschillende maatschappijen zijn niet voldoende aangepast aan onze cultuur om het maximum aan productiviteit te halen uit de werknemer.
- Waar er geen vertrouwen is in de werknemer en er geen gelegenheid wordt geboden om zich te ontwikkelen in het bedrijf, komt dit NIET ten goede van een vertrouwelijke en duurzame werkomgeving.
- Wanneer de taak van de werknemer niet goed gestructureerd is, wordt het moeilijk zijn productiviteit te evalueren.
- Er zijn werkgevers die misbruik maken van de werknemer en hem minder dan het uitgestippelde minimumloon uitbetalen, en zelfs met ontslag dreigen indien de werknemer overweegt naar de vakbond of het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid te stappen. Er zijn zelfs vakbonden die ‘onder een hoedje spelen’ met de werkgever, volgens een vraaggesprek op de televisie.
- Ik moet toegeven dat er zeker werknemers zijn - al dan niet met voldoende opleiding - die de kantjes er vanaf lopen en niet erg productief zijn, en misbruik maken van de sociale wetten.
Laat me het volgende voorstellen:
- Pas de wetten om investeerders aan te trekken zodanig aan dat zij echt aantrekkelijk zijn, opdat wij met andere landen kunnen concurreren, waar arbeidskosten en invoerrechten lager zijn.
- Pas de sociale en arbeidswetten aan zodat zij minder rigide zijn, waardoor de werknemer wordt gestimuleerd om harder aan te pakken om zijn baan niet te verliezen; maar bescherm hem wel tegen uitbuiting door middel van de ‘ombudsman’
- Zowel de overheid als de werkgever zijn verplicht de werknemer de kans te bieden op bij- en nascholing, terwijl beide entiteiten moeten bijdragen aan de bijscholing van de jonge werkloze schoolverlaters. Voorbeeld: ‘Stichting Accretio’ die probleemjongeren helpt middels strakke discipline (al 3 jaar) - ‘Herstelling’ is pas begonnen vorig jaar - De bouw van het nieuwe ziekenhuis biedt de mogelijkheid van praktisch onderwijs voor deze jongeren.
- Richt meer organisaties op zoals ‘Stichting Accretio’, maar nu voor jonge vrouwen, waarvoor thans geen opvang bestaat.
- Schep de mogelijkheid voor gespecialiseerde en ervaren buitenlanders om hier trainingen te geven - voor maximaal 2 jaar - in toerisme, horeca, hotelvaardigheden, om meer expertise, betrokkenheid en vertrouwen te scheppen tussen de werkgever en de werknemer.
- Verruim publiek transport om de kosten te verminderen voor de werknemer (voorkom dat hij een auto moet kopen) en regel met de hotels dat zij zorgen voor betaalbaar (verlaagd) transport van hun personeel.
De grootste prioriteit blijft: her-, om- en bijscholing van de werkloze jongeren en aandacht voor de wijken en probleemgezinnen.
Joseph ‘Jopi’ Hart,
Curaçao