Deze week is de grote duikpromotor van Curaçao overleden. Eind tachtig tot eind jaren negentig (10 jaar) werkte de charmante Limburgse, met haar zachte g, Marlies Feijts-de Waal met haar Coral Cliff Diving in Band’abao, aan het einde van de Santa Martha Baai.
Samen met haar man Mike bezocht ze duikpromotie-shows in Duitsland, België en Nederland. Haar duikbasis op Coral Cliff was tip top, prima in orde. Op de duikbeurs in Düsseldorf was ze echt populair, Duitsers uit Zuid-Duitsland kwamen speciaal naar haar beursstand met hun worsten en wijnen om bij Marlies een feestje bouwen.
Marlies had een drukke diveshop, haar boot, de Balou, was altijd vol. Amerikanen, Duitsers, Belgen en Nederlanders wilden allemaal de mooie duiklocaties van Band’abao bekijken. Marlies wás de diveshop die al het werk voor het toeristenbureau deed voor de Nederlandse televisie. Alle bekende tv-sterren en journalisten kregen een gratis duikopleiding met een Padi-certificaat. Maar dan moesten er wel foto’s in de bladen of op de televisie worden geplaatst met een mooie positieve tekst over Curaçao.
Bekende Nederlanders waren onder andere de beroemde De Telegraaf-journalist Theo Jongedijk, Tineke de Nooij - die het duiken met een spectaculair programma op de Nederlandse televisie kreeg - en Erik de Zwart. De Zwart kon van het duiken niet genoeg krijgen en zorgde voor foto’s in tijdschriften. Goed gedaan door het toeristenbureau. Maar ere wie ere toekomt, Marlies was de persoon die iedereen aantrok en alles organiseerde, zij was altijd en voor iedereen ‘de rots in de branding’.
Waarom kwamen al die touroperators naar Marlies op Coral Cliff? Een uitspraak van Marlies was: ,,Je moet vaktechnisch, vriendelijk en betrouwbaar zijn, met een afspraak is afspraak, een woord is een woord en dat te midden van de mooie duikgebieden van Band’abao”. Amerikanen kwamen spontaan naar Coral Cliff met een uitgescheurde pagina over de beroemde Mushroom Forest uit hun duikblad. ,,Laat ons nu dat Mushroom Forest maar eens zien, we willen een week bij jullie blijven”, dat waren de enthousiaste Amerikanen.
Met de vele Duitsers, Belgen en Nederlanders was het een leuke duikshop. Eenmaal in de week konden al die mensen bij elkaar alle duikverhalen kwijt tijdens een barbecue met een heel grote vis en een glaasje in de hand. De prominente Oostenrijkse professor Dr. Hans Hass (een goede vriend van Marlies; ze beheerste haar Duitse taal perfect) maakte met Marlies een duik bij de grootste spons van Curaçao. Met zijn bezoek wilde hij aantonen dat koraal afsterft maar ook weer aangroeit. Zo’n prominente duik kwam natuurlijk in internationale duikbladen, ja promotie voor Curaçao.
In en om de duikwereld zal men om het overlijden van Marlies een traantje laten, maar speciaal Toonchi Diepstraeten zal veel traantjes laten, hij was er in de jaren tachtig tot nu toe bij. De as van Marlies zal worden uitgestrooid in de zee voor haar huis, een zeegebied dat we altijd ‘Marlies Gardens’ hebben genoemd. Marlies ruste in vrede.
Toonchi Diepstraeten, Curaçao