Van onze correspondent
Den Haag - Opvallend in de Troonrede van koning Willem-Alexander was dit jaar dat het Caribisch deel van het Koninkrijk niet in een van de laatste alinea’s werd genoemd, maar al vrijwel in het begin. Dat was in de passage waarin de koning terugkeek op de bezoeken die hij in zijn eerste tien jaar op de troon aflegde.
,,Die hebben een onvergetelijke indruk op mij gemaakt”, zei Willem-Alexander. Hij ondervond verbondenheid van Nederlanders ‘die voor en met elkaar het goede willen doen’. ,,Het is dezelfde diepe verbondenheid die ik ook weer voelde bij mijn laatste bezoek aan het Caribisch deel van het Koninkrijk.”
Ervan uitgaande dat dit deel van de Troonrede door de koning zelf werd ingebracht, dan had het kabinet bitter weinig over de Caribische eilanden te zeggen. Een demissionaire regering heeft altijd weinig nieuw beleid te melden, maar een directe verwijzing naar de Cariben was maar in twee zinnen terug te zien.
De eerste ging over de armoedebestrijding: ,,Voor Caribisch Nederland komt extra geld beschikbaar om armoede te bestrijden.” Over de autonome landen zei de koning namens de regering: ,,Met de autonome landen Aruba, Curaçao en Sint Maarten bouwt het kabinet samen aan een toekomstbestendige economie en kwalitatief hoogwaardig bestuur.”
Dat laatste is hooguit een impliciete verwijzing naar de Onderlinge Regeling en de hervormingen die verder moeten worden uitgewerkt. De herfinanciering van de coronaleningen kwam helemaal niet aan de orde.
De koning herinnerde enkele bijzondere en emotionele momenten in zijn eerste tien jaar in functie, waaronder de herdenking van het slavernijverleden afgelopen 1 juli in Amsterdam, waar hij excuses maakte. Op dat moment ‘ging emotie hand in hand met heling en verbondenheid’, zei hij.
Ook in de plannen van het kabinet speelt de herdenking van de slavernij nog een rol. ,,Er is nog altijd discriminatie en racistische uitsluiting in de samenleving. Ook daarom blijft de verwerking van het slavernijverleden juist na dit herdenkingsjaar in het hele Koninkrijk hoog op de agenda staan. Zodat we na erkenning en excuses samen mogen werken aan heling, verzoening en herstel.”
Wilt u het vervolg van dit artikel lezen? Neem een online abonnement op de krant.
