Voorziening van 146 miljoen voor oninbare vorderingen op casino’s
Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De Gaming Control Board (GCB) heeft een zeer aanzienlijke claim op de lokale casino’s. Deze wordt in de boeken ‘geneutraliseerd’ voor een bijna even grote voorziening.
In verband met de onrust recentelijk bij GCB en ook de rechtszaak van een ontslagen commissaris, zijn de ogen gericht op deze overheidsstichting. In het artikel ‘Coronajaar was verliesjaar GCB’ van 14 januari heeft het Antilliaans Dagblad uit de jaarrekening van 2020 opgetekend dat er per 31 december van dat jaar sprake was van een netto-vordering op casino’s van ‘slechts’ circa 197.000 gulden.
Zo meldt namelijk de balans. Een nadere beoordeling van paragraaf 5.2 van de jaarrekening leert echter dat deze netto-vordering bestaat uit een mega bruto-vordering van 146,4 miljoen, verminderd met een voorziening voor ‘oninbaarheid’ van 146,2 miljoen.
Uit de toelichtingen valt op te maken dat deze enorme voorziening primair is veroorzaakt door een Memorandum of Understanding (MoU) van mei 2011 dat destijds is aangegaan tussen de Curaçaose overheid en de casinosector.
Dit MoU heeft tot gevolg dat casino’s niet de wettelijk verplichte vergunningsrechten en cash-out toeslag afdragen, maar het voor hen gunstiger vergunningsrechtenregime onder het MoU toepassen.
Met name door het niet toepassen van de wettelijk voorgeschreven cash-out toeslag - de casino’s zijn wettelijk gehouden aan het inhouden en afdragen van 5 procent van alle kasopnames van spelers - is het Land dus een significant aandeel in de opbrengsten misgelopen.
Het MoU is tot op heden echter niet in wetgeving gegoten. De GCB meldt in de toelichting dat aangezien zij slechts een mandaat heeft om de Landsverordening casinowezen Curaçao (LCC) te volgen, zij de financiële administratie is blijven voeren volgens de geldende wetgeving en niet conform het MoU.
De toezichthouder op het lokale gokwezen meldt verder dat zij, op verzoek van de regering, de bepalingen in het MoU had vertaald in conceptwetswijzigingen en deze in juli 2014 formeel had aangeboden aan de toenmalige minister van Financiën. De GCB constateerde in de loop van 2015 en 2016 dat de minister deze wetswijzingen niet had verwerkt in de nieuwe conceptwet op de kansspelen.
Om verdere verjaring van de wettelijke vorderingen op de casino’s te voorkomen, had de GCB zowel bij de minister als de casinosector aangekondigd over te zullen gaan tot naheffingen conform de casinowetgeving.
Vanaf november 2016 heeft de GCB voor ruim 117 miljoen aan naheffingen opgelegd. De casino’s hebben hiertegen bezwaar aangetekend. Het is onbekend wat de stand van zaken is met betrekking tot de bezwaarprocedure. Zo is het ook onduidelijk of de rest, 30 miljoen, is nageheven. De vraag is hoeveel inmiddels is verjaard dan wel verdampt, bijvoorbeeld omdat verschillende casino’s niet meer bestaan.
Vanwege het hoge risico van oninbaarheid, heeft de overheidsstichting GCB deze vorderingen volledig voorzien ten laste van het Land. Tot op het moment dat er duidelijkheid bestaat over de te volgen koers met betrekking tot de door de casino’s verschuldigde vergunningsrechten, draagt de GCB jaarlijks - bij wijze van voorschot - in principe een bedrag van 2,5 miljoen af aan de overheid.
Pas na de vereiste duidelijkheid zal een definitieve afrekening mogelijk zijn. Per 31 december 2020 is hierdoor een vordering van de GCB op de overheid ontstaan van ruim 18 miljoen.
MORGEN:
Casinosector weigert op te draaien voor kosten toezichthouder GCB
