Vonnis: Toezichtkosten aan SVB beter voorbereiden
Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS) moet de aan de Sociale Verzekeringsbank (SVB) doorberekende toezichtkosten zorgvuldiger voorbereiden en motiveren.
Dat is onlangs in een vonnis door de rechter uitgesproken. Uitgelegd wordt dat op grond van de Landsverordening basisverzekering ziektekosten (Lvbz) de CBCS toezichthouder is van de het fonds basisverzekering ziektekosten (bvz) waar SVB de beheerder van is. ,,De door de Centrale Bank aan de SVB doorberekende toezichtkosten zijn onvoldoende zorgvuldig voorbereid en gemotiveerd. De bank wordt opgedragen opnieuw op het bezwaar tegen de beschikkingen te beslissen”, zo staat kort samengevat in het vonnis.
Uitgelegd wordt dat bij beschikking van 31 december 2020 de CBCS aan de SVB een bedrag van 39.500 gulden aan toezichtkosten voor het jaar 2019 heeft gefactureerd.
Negen maanden later, in september 2021, verklaart de bank het bezwaar van de SVB ongegrond.
Daarnaast heeft de CBCS bij brief van 11 september 2020 aan de SVB een aanmaning gestuurd voor de betaling van een bedrag van 196.500 gulden aan toezichtkosten voor de jaren 2012, 2015, 2016 en 2017. Ook hier heeft de SVB bezwaar tegen aangetekend dat later door de CBCS niet-ontvankelijk is verklaard.
Over het bedrag over 2019 staat in het vonnis uitgelegd: ,,De bank heeft gesteld dat zij over 2019 158 uur heeft besteed aan toezichthoudende taken. Zij heeft dat aantal uren vermenigvuldigd met een uurtarief van 250 gulden. Daarbij heeft de bank als uitgangspunt genomen het gemiddelde uurtarief van (externe) consultants.”
In het vonnis wordt uitgelegd dat de toezichthouder volgens de wet een overzicht moet bijhouden van verrichte werkzaamheden in het kader van de toezichttaken. Bovendien brengt de toezichthouder advies uit over het gevoerde beleid, inclusief het beleggingsbeleid van de onder toezicht zijnde sociale fondsen. Maar, zo oordeelt het gerecht: ,,De bank heeft geen inzicht gegeven in hoe zij haar toezichttaken in het kader van de Lvbz heeft ingevuld. Dat had gelet op de hiervoor weergegeven wettelijke bepalingen en de passage uit de Nota van Toelichting wel op haar weg gelegen. Na het vaststellen van de invulling van haar toezichttaken, had de bank een overzicht moeten bijhouden van de verrichte werkzaamheden in het kader van die taken. Pas daarna komt facturatie van de toezichtkosten in beeld.”
Ter zitting heeft de bank toegelicht dat het niet mogelijk was om haar toezichttaken vast te stellen omdat de SVB daar niet aan mee wilde meewerken. Maar, hierover stelt de rechter dat de bank zelf invulling moet geven aan haar toezichttaken. ,,Het heeft de voorkeur om dat in samenspraak met de SVB te doen, maar als de SVB daaraan niet of onvoldoende meewerkt, zoals door de bank gesteld, is het aan de bank om eenzijdig die invulling van haar toezichttaken vast te stellen”, zo wordt eraan toegevoegd. En: ,,Nu de bank geen stappen heeft gezet, is de factuur met in rekening gebrachte toezichtkosten over 2019 onvoldoende zorgvuldig voorbereid en onvoldoende gemotiveerd.”
Ten aanzien van de toezichtkosten voor de jaren 2012, 2015, 2016 en 2017 stelt het gerecht vast dat het om een aanmaning van de bank gaat en dat dit geen beschikking is waar dus ook geen bezwaar tegen kan worden gemaakt.
Overigens gaat de rechter niet mee met het argument van de SVB dat de CBCS geen toezichthouder is op het fonds omdat twee wetten, de Lvbz en de Landsverordening Toezicht Verzekeringsbedrijf (LTV), hierin tegenstrijdig zijn. In het vonnis wordt uitgelegd dat de Lvbz van toepassing is en de bank toezichthouder is. ,,Van een tegenstrijdigheid zoals door de SVB gesteld, is geen sprake. En evenmin van strijd met het legaliteitsbeginsel”, aldus het vonnis.
