Vonnis tegen Jacinta Constancia in cassatie grotendeels bevestigd
Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Oud-minister Jacinta Constancia krijgt in cassatie in de mondkapjeszaak Dubnium een strafverlaging omdat er sprake is van de overschrijding van de redelijke termijn.
De procureur-generaal (PG) bij de Hoge Raad der Nederlanden tekent in zijn conclusie op dat Constancia op 16 september 2020 beroep in cassatie instelde. ,,De stukken van het geding zijn op 23 juli 2021 bij de griffie van de Hoge Raad binnengekomen. Daarmee is de inzendtermijn van acht maanden overschreden met ongeveer drie maanden. De uitspraak van de Hoge Raad komt uiteindelijk nadat meer dan twee jaar zijn verstreken na het cassatieberoep. Dit moet leiden tot vermindering van de opgelegde gevangenisstraf van eenentwintig maanden naar de gebruikelijke maatstaf”, aldus de PG.
Twee andere klachten die zijn ingediend zijn verworpen. Het gaat om de zaak waarbij Constancia in hoger beroep op 10 september 2020 is veroordeeld tot een gevangenisstraf van 21 maanden en vijf jaar ontzetting uit het ambt van minister. Deze straf is toen opgelegd wegens medeplegen van oplichting waarbij zij als minister van Gezondheid, Milieu en Natuur (GMN) in 2012 in het kabinet-Schotte (MFK) door ‘listige kunstgrepen’, medewerkers van Stichting Bureau Ziektekostenvoorzieningen (BZV) zover kreeg een bedrag van circa 365.000 gulden te betalen voor de levering van 40.000 mondkapjes waarvan het niet de bedoeling was die ook echt te leveren. Zij misbruikte haar positie als minister en schond zo het vertrouwen van de BZV die het bedrag uitbetaalde, niet rechtsreeks aan haar, maar aan een voor dit doel opgericht bedrijf op naam van een ander die hier een geldbedrag voor kreeg.
De eerste klacht ging over de vraag of er gesproken kan worden van ‘listige kunstgrepen’. De Hoge Raad stelt vast dat het in de kern bij de zaak Dubnium om meer dan een enkele misleidende feitelijke handeling gaat, om een onjuiste voorstelling van zaken, dat er meerdere duidelijk van elkaar te scheiden leugens kunnen worden aangewezen en dat er sprake is van een ‘leugenachtige mededeling van voldoende gewicht’, in combinatie met andere aan Constancia toe te rekenen omstandigheden die tot misleiding kunnen leiden, zoals een vertrouwensrelatie. Concluderend stelt de PG: ,,Dat het Hof op basis hiervan tot het oordeel komt dat de verdachte zich samen met haar medeverdachte heeft bediend van listige kunstgrepen, acht ik niet onbegrijpelijk en toereikend gemotiveerd.”
De tweede klacht is dat de ex-minister wordt verweten dat zij misbruik heeft gemaakt van haar ambt, maar dat dit strafverzwarende bestanddeel niet ten laste is gelegd. Maar, zo voert de PG aan, bij de strafoplegging heeft het Hof veel betekenis toegekend aan het misbruik van haar positie en ‘de ondermijnende en ontwrichtende invloed die daarvan is uitgegaan op de samenleving’. De PG: ,,Ik zie niet in waarom het oordeel van het Hof dat de verdachte gebruik (misbruik) heeft gemaakt van haar ambt als minister om de medewerkers van BZV tot afgifte van een geldbedrag te brengen, ertoe zou leiden dat het Hof buiten de oevers van de tenlastelegging is getreden.” Weliswaar is niet ten laste gelegd dat zij haar ambtsplicht heeft geschonden, wat een strafbaar feit is, en ook heeft het Hof dat niet bewezen verklaard. Maar, zoals gesteld, het Hof heeft het wel in de overwegingen meegenomen en daarmee ‘enkel tot uitdrukking gebracht op welke wijze de medewerkers van BZV tot afgifte van het geldbedrag zijn bewogen en dat het gebruik/misbruik van het ambt als minister een zeer afkeurenswaardige rol heeft gespeeld’.
