President De Kort benadrukt voorbeeldfunctie voor maatschappij

Van een onzer verslaggevers

Willemstad - President Mauritsz de Kort van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie roept zijn collega-rechters op om als medewerker van het Hof ook een ‘hoffelijke medewerker’ te zijn.

Omdat het Hof bestaat uit Caribische maar ook veel rechters uit het Europese deel van het Koninkrijk wil De Kort de gisteren nieuw geïnstalleerde rechters - en met hen ook alle collega’s - op het hart drukken om ‘oprecht nieuwsgierig te zijn naar hoe dingen gaan’. ,,Je zult verschillen zien tussen wat je gewend was en hoe dingen hier soms gaan. En als je dat opmerkt, bespreek ze dan met een open blik. Wees meelevend en hoffelijk naar collega’s en je nieuwe buren.”
Natuurlijk, zo vervolgde de president zijn rede, is een rechtscollege er om te oordelen en veroordelen. ,,Maar bewaar die twee voor de zitting. En omarm daarbuiten die andere taak die we als Hof hebben: de bevordering van de kruisbestuiving tussen zes prachtige eilanden binnen het geheel van rechtsbestel van het Koninkrijk.”
De achtergrond van eenieder is zeker altijd welkom bij dit Hof: ,,Of je hier nu met Hollandse nuchterheid komt, als een rechtgeaarde ‘Yu di Kòrsou’ werkzaam bent of met trots afkomstig van ‘The Unspoiled Queen’ (Saba, red.) bent en ons Hof ondersteunt. Wees wie je bent, maar verwacht niet dat iedereen is zoals jij. Go the extra mile als hoffelijke collega, want die kruisbestuiving levert ons iets prachtigs op. Let’s mix and match together. Laat je dagtaak niet klaar zijn als het vonnis is geschreven of de dossiers verwerkt zijn. En laten we daarmee als Hof het goede voorbeeld geven voor wat we breed maatschappelijk graag zouden zien. Want, eerlijk is eerlijk: als je geen deel bent van de samenleving waarin je woont en werkt, hoe moet je dan met wijsheid en inzicht oordelen? Dat zijn we namelijk als Hof, als rechters en gerechtsambtenaren, verplicht aan 240.000 mensen, die op onze zes eilanden leven.”
Vrouwe Justitia is geblinddoekt, aldus de president, namelijk om haar onpartijdigheid te waarborgen. ,,Maar dat weerhoudt ons er niet van om gevoelig te zijn voor onze omgeving en voor de context waarin we leven en werken. Laat die gevoeligheid ons elke dag helpen om te werken aan een Gemeenschappelijk Hof vol ‘hoffelijke mensen’, die het respect verdienen van de mensen voor wie wij elke dag werken.”
De Kort benadrukt de belangrijke taak die de rechters van dit Hof als het hoogste rechtscollege van ‘de zes prachtige eilanden’ binnen de rechtsstaat hebben. ,,En daarbij hebben we dus een voorbeeldfunctie.”
Tegelijk is het Hof een organisatie waar mensen samenwerken. ,,Een minigemeenschap van rechters en andere professionals met verschillende afkomsten. We hebben dus zelf werk te doen om onze voorbeeldfunctie en onze integriteit hoog te houden.”
De president zegt met nadruk zelf: ,,Dit Gemeenschappelijk Hof valt niet onder Rechtspraak Nederland, maar is een zelfstandig bestuursorgaan ten dienste van onze Caribische eilanden, zo is dat bij Rijkswet geregeld. We moeten dit dus ook zelf doen.”

Hoforganisatie is een ‘melting pot’

Integriteit kan een abstract begrip zijn, zegt De Kort, maar ‘onze voorbeeldfunctie is dat absoluut niet’. ,,Ons gedrag heeft altijd gevolgen voor de omgang met elkaar en met de mensen voor wie we ons werk doen: de zes samenlevingen op de eilanden die we dienen. Daarom hebben we gezamenlijke afspraken en uitgangspunten nodig over het gedrag dat we wel en niet laten zien.”
Maar net zo belangrijk als het ‘doen’ van gedrag is volgens de president de vraag: Is het geïnternaliseerd? ,,Doe je het omdat het in de code staat? Of doe je het omdat je ervan overtuigd bent? Vanuit welke persoonlijke waarden komt je gedrag? Dat zijn de vragen waar het om moet gaan.” De Hoforganisatie is een ‘melting pot’ van collega’s van de zes eilanden en uitgezonden collega’s uit Nederland. Mensen met verschillende achtergronden, verschillende culturen, verschillende inkomens en verschillende levensstijlen. ,,Maar wel allemaal absoluut gelijkwaardig.
Als we elkaar tegenkomen als collega’s, betekent dit dus ook dat we tegen persoonlijke en culturele verschillen aanlopen. En dat vraagt dus ook om een basishouding van openheid en nieuwsgierigheid naar elkaar, in sommige gevallen zelfs van een hernieuwde nieuwsgierigheid, naar de mensen en de cultuur waar je nu deel van uitmaakt.”
De Kort heeft een opdracht voor zijn collega-rechters: ,,Leer niet alleen de (ei)landen (opnieuw) kennen, maar ontmoet ook de mensen voor wie je je werk doet. Die nieuwsgierigheid is niet alleen persoonlijk, maar ook professioneel, niet alleen voor de nieuwkomers maar ook voor de lokale collega’s.”
De gedragscode en de integriteitscursus zijn daarbij nuttige hulpmiddelen. ,,Ze houden ons scherp. Maar uiteindelijk gaat het erom wat ieder persoonlijk ermee doet in het dagelijks leven - en vanuit welke motivatie dat komt.”