RdK-top wijst op reeks belangrijke financieel-juridische resultaten

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Op financieel en juridisch gebied heeft de zittende leiding van overheids-nv Refineria di Kòrsou (RdK) belangrijke resultaten behaald. Eén daarvan is dat de arbitrageprocedure van Klesch Group tegen RdK inmiddels is ingetrokken door Klesch.

,,Zonder dat RdK enige vergoeding verschuldigd is”, voegt de bedrijfstop daar aan toe in de brief aan premier Gilmar Pisas (MFK), minister van Algemene Zaken die tevens als bewindspersoon belast is met de raffinaderij. Deze krant berichtte gisteren uitvoerig over deze brief die RdK uitstuurde nadat de MFK/PNP-regering, als vertegenwoordiger van de aandeelhouder, het vertrouwen in de directie en raad van commissarissen (RvC) opzegde.
Het schrijven geeft een interessant inkijkje in de financieel-juridische stand van zaken omtrent RdK, vermoedelijk nog altijd een van de overheids-nv’s met het meeste kapitaal en grote reserves, die daarom - volgens sommige critici - interessant is voor politici. Echter, zo wordt gewaarschuwd, voorkomen moet worden dat er ‘in de RdK-pot wordt gegraaid’.
Zo is door het huidige management, met Marcelino de Lannoy als directeur-bestuurder, bereikt dat RdK voor het lopende jaar 2021 een geprojecteerde winst laat zien van circa 76 miljoen gulden. ,,Dat is de hoogste winst uit de 36-jarige geschiedenis van RdK en deze wordt bereikt ondanks de enorme kosten van het aanhouden van een groot deel van de ex-werknemers van Isla in afwachting van de nieuwe operator en grote investeringen in de faciliteiten”, schrijven bestuur en de twee commissarissen.
In een toelichting op de vraag van het Antilliaans Dagblad ‘Hoezo eigenlijk winst terwijl er géén inkomsten zijn uit de Isla-raffinaderij?’ (sinds beëindiging van het leasecontract met PdVSA per 31 december 2019), luidt het toelichtende antwoord dat de geprojecteerde winst over 2021 te maken heeft met de meevaller na de gunstige aankoop van de 850.000 vaten op de veiling die bij verkoop zeer goed geld oplevert.
De RdK-brief aan de regering-Pisas vermeldt meer geboekte resultaten die in financiële termen kunnen worden uitgedrukt. Zoals de vorderingen van RdK wegens achterstallige betalingen door Petróleos de Venezuela SA (PdVSA) voor ruim 50 miljoen dollar (bijna 90 miljoen gulden) die recent door het Gemeenschappelijk Hof zijn bevestigd.
Voorts wijzen directie en RvC van de overheidsvennootschap op de arbitrageprocedure tegen de voormalige huurder/exploitant van de Isla, de Venezolaanse staatsoliemaatschappij PdVSA. Daarin claimt RdK op basis van een grondig rapport van een internationale deskundige ruim één miljard dollar - USD 1.000.000.000, zoals de brief letterlijk vermeldt - van PdVSA. Deze zaak maakt gestaag voortgang en zal naar verwachting eind 2022 worden afgerond.
,,Het mag voor zich spreken dat de goede afronding van deze kwesties voor RdK, en daarmee het Land Curaçao via een dividenduitkering, de nodige gelden zal opleveren ter dekking van de enorme schade die PdVSA hier te lande heeft veroorzaakt en achtergelaten. Gelden die geïnvesteerd kunnen worden in een betere toekomst voor RdK en de samenleving van Curaçao.”
Aldus directeur De Lannoy en de commissarissen Kimberley de l’Isle en Kenneth Mercelina aan minister-president Pisas.

‘Veel werk verzet’
De directie en RvC wijzen de regeringsleider, die op 23 september als vertegenwoordiger van de aandeelhouder van RdK aangaf geen vertrouwen meer te hebben in de zittende leiding, op nog meer successen.
Namelijk dat met de vaststelling door het gerecht is bereikt dat Aqualectra aan RdK-dochterbedrijf CRU (Curaçao Refinery Utilities) moet betalen voor elektriciteit van de BOO-centrale die tot eind 2019 aan Aqualectra geleverd is. Daarbij moet alleen het tarief nog door een deskundige worden bepaald. Maar RdK gaat ervanuit dat Aqualectra ter zake circa 53 miljoen - bij een prijs van 15 cent per kilowattuur (kWh) - aan CRU verschuldigd is.
In een poging de regering-Pisas ervan te overtuigen dat er de afgelopen periode door RdK veel werk is verzet en dat er ook veel belangrijke projecten in de pijplijn zitten, noemt de bedrijfstop ook de aanbesteding voor de LPG Fuel Terminal die is gehouden: ,,Zodat - nadat Curoil zich definitief zal hebben gecommitteerd aan de gemaakte principeafspraken op het gebied van gebruik en afname van lpg - selectie van een aannemer en contractonderhandelingen kunnen plaatsvinden.”
Voor de langere termijn zijn er diverse nieuwe projecten als onderdeel van ‘Horizonte Nobo’ voorbereid en staan volgens RdK zelfs op het punt in uitvoering te gaan: ,,Zoals bekend gaat het hier om projecten op de gronden van de raffinaderij die niet nodig zijn voor de raffinageactiviteiten, zoals Isla West, waarbij de nadruk ligt op de transitie naar schone en duurzame energie voor Curaçao - inclusief zon en waterstof.” Daarbij wordt volgens RdK intensief samengewerkt met diverse internationale partners en deskundigen, zoals TNO uit Nederland.
Natuurlijk ontbreekt vermelding van de zoektocht naar een nieuwe exploitant van de raffinaderij niet in het rijtje. Bereikt is, aldus RdK, dat de voorgenomen transactie met Corc bv (het particuliere Curaçao Oil Refinery Complex dat eind december 2020 als ‘preferred bidder’ werd geselecteerd, red.) als nieuwe operator praktisch is afgerond. ,,In dier voege dat het wachten thans alleen nog is op overtuigend schriftelijk bewijs dat Corc financieel in staat is de investeringen te plegen in opstart, behoud en exploitatie van de faciliteiten en de afspraken met RdK na te komen.”
Ook wijzen De Lannoy, De l’Isle en Mercelina erop dat de ex-werknemers van Refineria Isla Curaçao (dochterbedrijf van PdVSA) en de bestaande werknemers van CRU gedurende een periode van een halfjaar tot 21 maanden een baan is geboden met een redelijk salaris. Dit is gebeurd voor een totale kostenpost voor RdK van 99 miljoen gulden, namelijk 72 miljoen salariskosten plus 22 miljoen aan belastingen en premies.
Mede op basis van deze opsomming van wapenfeiten stellen de leden van het bestuur en de RvC, met het oog op deze bereikte resultaten en wegens al hetgeen zij in de brief hebben aangevoerd, ‘geen bedrijfseconomische of juridische redenen te zien hun positie ter beschikking te stellen’.