Nieuwe MFK/PNP-coalitie: Landspakket met IMF-keurmerk

Van een onzer verslaggeefsters
Willemstad - Niet het Caribische Orgaan voor Hervorming en Ontwikkeling (Coho) moet zich ontfermen over het hervormingsprogramma van Curaçao, maar hiervoor moet het Internationaal Monetair Fonds (IMF) worden ingeschakeld.
Dat schrijven Movementu Futuro Kòrsou (MFK) en Partido Nashonal di Pueblo (PNP), die na de verkiezingswinst van 19 maart bezig zijn de nieuwe regering van Curaçao te vormen, in een brief aan de verschillende parlementen binnen het Koninkrijk.
In het schrijven, dat is ondertekend door MFK-leider Gilmar Pisas en PNP-voorvrouw Ruthmilda Larmonie-Cecilia, worden de Staten van Aruba, Curaçao en Sint Maarten, alsook de Commissie Koninkrijksrelaties van de Eerste Kamer en de Vaste Commissie Koninkrijksrelaties van de Tweede Kamer op de hoogte gesteld van de nieuwe visie.
In het document van 28 april 2021 - in handen van het Antilliaans Dagblad - erkennen MFK en PNP dan wel de noodzaak van hervormingen en kunnen zij zich grotendeels vinden in de doelstellingen van het Landspakket, maar zien zij hierin geen ruimte of rol voor Coho. Bovendien heeft zo’n ‘ingrijpend hervormingsprogramma’ volgens de partijen alleen kans van slagen als het wordt aangestuurd binnen het kader van een daartoe op maat samengesteld programma, met een rigoureus toezichtregime en performance criteria (mijlpalen) waartegen voortgang kan worden gemeten en in geval van afwijkingen corrigerende maatregelen kunnen worden genomen.
,,De MFK en de PNP zijn van mening dat een nog op te richten orgaan als Coho niet over de nodige ervaring en kennis beschikt om zo’n programma succesvol te begeleiden en aan te sturen, met het risico dat hierdoor het programma gepaard zal gaan met onnodig tijdverlies. Iets wat Curaçao zich in de huidige precaire situatie niet kan veroorloven.”
De nieuwe coalitiepartijen zijn van oordeel dat de voor herstel en ontwikkeling noodzakelijke aanpassingen deskundig begeleid moeten worden, door ervaren instanties op dit gebied. ,,Financiële programmering en het ontwikkelen van beleid is weliswaar geen wetenschap, maar meer een kunst die ervaring vereist. Financiële programmering is een raamwerk om de huidige toestand van de economie te analyseren, te voorspellen waar de economie naartoe gaat en economisch beleid te identificeren dat de koers van de economie kan veranderen.”
Uit het voorgaande volgt dat discussies over de omvang van de financiële behoefte, de financieringsbronnen en modaliteiten onderdeel zullen zijn van deze financiële programmering en aan de orde zullen komen in dat proces, aldus de partijen in de brief.
Pisas en Larmonie-Cecilia geven aan dat met name de Wereldbank en het IMF ‘een ongeëvenaarde ervaring hebben op het gebied van herstel en structurele aanpassingen, waarvan bovendien de laatste reeds bekend is met Curaçao’.
MFK en PNP geven er daarom de voorkeur aan om meteen al bij het aantreden van het nieuwe kabinet het IMF formeel in te schakelen. ,,Redenen waarom de aanstaande regering er sterk aan hecht om het Landspakket in een aanpassingsprogramma te structureren met het keurmerk van het IMF. Niet alleen is het IMF de aangewezen instelling om zulk een hervormingsprogramma te maken, begeleiden en te monitoren; het geeft het programma ook de nodige geloofwaardigheid die Curaçao behoeft om uit dit diepe economische dal te geraken.”
De leiders van de aanstaande regeringspartijen stellen te rekenen op de steun van de Koninkrijksregering en verwijzen naar artikel 25-29 van het Statuut. ,,Wij zouden het derhalve op prijs stellen indien de Nederlandse regering Curaçao zal steunen in het aangaan van besprekingen met het IMF met het oog op het bereiken van een overeenkomst met het IMF over een ‘fund supported’ programma.”