Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Met nog feitelijk vijf potentiële vergaderdagen voor de ‘oude’ Staten is de kans nihil dat belangrijke wetsvoorstellen van de regering die verband houden met de Nederlandse liquiditeitssteun nog vóór 11 mei - wanneer de ‘nieuwe’ Staten zitting nemen - van kracht worden.
Dat blijkt uit het antwoord van de Statenvoorzitter Ana-Maria Pauletta (PAR) die hiernaar gevraagd is. Zij stelt dat de wetten die te maken hebben met de voorwaarden van Nederland voor het verlenen van financiële (liquiditeits)steun en belangrijke wetten voor de Landsbegroting, zijn behandeld in de Staten. ,,De regering is nu aan zet met het geven van antwoord”, zo licht Pauletta toe. ,,Alle belangrijke wetten die te maken hebben met de financiering van Nederland of belangrijk zijn voor de Landsbegroting - vaststelling Rhuggenaath-norm, geldelijke voorziening Statenleden en ministers, de vervroegde vrijwillige uittreding (VVU), de tweede suppletoire begroting, de begrotingskamer en de begroting Staten - zijn behandeld in een centrale commissievergadering. De regering moet nu antwoord geven op de gestelde vragen en als die terugkomen kan de wet verder behandeld worden.” Alleen van de VVU-wet is een eindverslag gemaakt en deze is dus nagenoeg klaar voor openbare behandeling. De meeste andere wetten zijn in de centrale commissievergaderingen afgesloten met een ‘voorlopig verslag’. Dit houdt per definitie in dat als de regering de vragen beantwoordt, de wet opnieuw in een centrale commissievergadering behandeld moet worden. ,,Afhankelijk van het type verslag - voorlopig verslag, gewoon verslag of eindverslag - komt er een vervolg in de Staten. Bij een voorlopig verslag willen de staten na beantwoording van vragen nog meer vragen kunnen stellen en verder debatteren in een centrale commissievergadering. Is er een eindverslag, dan is het ontwerp klaar voor een openbaar debat. Wordt de wet daarin aangenomen, dan moet deze getekend worden door de minister en de gouverneur en dan nog gepubliceerd worden om van kracht te zijn. Wordt de wet niet aangenomen dan moet de regering terug naar de tekentafel.”