‘Petitie aan VN geen aanklacht’

Camelia-Römer: Nederland moet begeleiden naar meer zelfbestuur, niet omgekeerd

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - ,,Mijns inziens is er op zijn minst iets aan de hand met de wijze waarop Nederland met de eilanden omgaat. Internationaal is de verplichting de landen te begeleiden naar meer zelfbestuur. En niet omgekeerd.”
Dat zegt Suzy Camelia-Römer, leider van de buitenparlementaire partij PIN. Camelia-Römer was tot voor kort minister in het kabinet-Rhuggenaath, maar nadat het enige PIN-Statenlid uit de partij stapte en verder ging als onafhankelijk volksvertegenwoordiger is PIN niet vertegenwoordigd in het parlement. romer
Zij reageert onder meer op de redactionele analyse ‘Re- en dekolonisensatie in Staten’ van het Antilliaans Dagblad. In deze analyse zette de redactie dinsdag kritische vraagtekens bij het voornemen om de VN-Dekolonisatiecommissie in te schakelen. Overigens deed een dag eerder radiozender Curom/Z-86 hetzelfde in het hoofdredactionele ‘Komentario’.
De motie, die vrijdag 9 oktober met 11 stemmen vóór (waaronder de aanwezige MAN-fractieleden plus fractieleider Stephen Walroud als enige van de PAR-Statenleden) werd aangenomen, verwijst naar een petitie aan de VN. De Engelstalige motie is een ‘endorsement’ (goedkeuring) van deze petitie, die toen al was medeondertekend door 14 (van de 21) Statenleden, waaronder allen van de oppositie plus 4 van de 5 MAN-leden (alleen Elsa Rozendal ontbreekt, zoals ook bij de stemming over de motie). ,,Nederland wordt niet aangeklaagd. Zie de petitie”, zegt Camelia-Römer, die als partijleider PIN de petitie medeondertekende, evenals oppositiepartijen MFK, MP, KdNT, TPK (de partij van voormalig PIN-Statenlid Rennox Calmes) en de niet in het parlement vertegenwoordigde PNP dat deden. ,,PIN heeft geen afspraken met andere politieke partijen.”
Dat de motie, maar dus ook de petitie van 14 pagina’s met 3 oktober 2020 als datum niet gezien moet worden als een aanklacht tegen Nederland, legt Camelia-Römer aldus uit: ,,De petitie is een initiatief van de centrales van de vakbonden en veel ngo’s. Kijk naar de lijst. Vanuit die bewegingen is politieke steun, in en uit het parlement ontstaan”, licht de PIN-politicus toe. Met vervolgens de vraag - zoals ook nadrukkelijk gesteld in de redactionele analyse van deze krant - ‘waarom Nederland niet gewoon, zoals met 10-10-‘10 beloofd, komt met een onafhankelijke geschillenbeslechter’? Zonder die ‘kan het Koninkrijk niet goed functioneren’.
,,Net zoals Nederland controle wil, willen wij controle vanwege de VN. Nederland wil trouwens besturen. Dat is veel méér dan controle. Zij wil besturen zonder dat hier te lande democratische verantwoording wordt afgelegd en zonder onafhankelijke rechterlijke controle.”
De VN zou destijds, in 1955 (65 jaar geleden) onder voorbehoud hebben ingestemd met het afvoeren van de landen waarvoor rapportageplicht geldt. De rapportageplicht betreft de ontwikkeling van het land, qua wetgeving en zelfbestuur; economisch; sociaal; cultureel. ,,Wat is er verkeerd aan een rapportageplicht, als zovelen van ons overtuigd zijn dat de ontwikkeling van de Curaçaose mens steeds achteruitgaat?”, vraagt Camelia-Römer, verwijzend naar de in de petitie geuite wens van heropname (‘re-inclusion’) van Curaçao op de zogeheten artikel 73 lijst van niet-zelfbesturende landen.
De PIN-leider, die de afgelopen decennia zelf vele politiek-bestuurlijke functies heeft bekleed, waaronder het ambt van minister-president, zegt tegenover deze krant ‘van mening te zijn dat de eilandbestuurders zich harder moeten inzetten’. ,,Dit laat onverlet dat de mogelijkheid van zelfbestuur ondersteund moet worden en niet beperkt. Controle vooraf en erna: geen probleem. Maar bestuurd worden vanuit Europa, met of zonder CHE/OHO, is niet goed voor de vorming van een land.” CHE staat voor Caribische Hervormingsentiteit, zoals begin juli door de Nederlandse regering voorgesteld en OHO voor Orgaan voor Hervorming en Ontwikkeling, waarmee de regering-Rhuggenaath én een Statenmeerderheid van Curaçao nu mee instemt.
By the way, vervolgt Camelia-Römer: álle landen protesteren; Curaçao, Aruba en Sint Maarten. Alle regeringen, alle parlementen. En groepen burgers. Copppal (Conferencia Permanente de Partidos Políticos de América Latina) protesteert. Maar ook de BES-eilanden: Sint Eustatius, waarvan het bestuur bij Nederlandse wet is overgenomen; op Bonaire is de beweging Nos Ke Boneiru Bèk reeds bij de dekolonisatie-commissie. En zelfs het beste jongetje uit de klas, Saba, wijst op de noodzaak - niet voor het eerst - van meer zelfbestuur.
Een door deze krant geraadpleegde deskundige waarnemer, met decennialange ervaring met en kennis van de Antilliaanse politiek, reageert - anoniem - als volgt: ,,Ik snap de logica niet. Na 1954 zijn wij (de Antillen) naar de Dekolonisatiecommissie van de VN - die in die tijd op de tour van onafhankelijkheid was - gegaan om hun te overtuigen dat wij met onze autonomie van de lijst van ‘non self governing countries’ moesten worden gehaald. Dat is toen gebeurd en nu willen wij, bijna 70 jaar later, diezelfde VN ervan overtuigen dat we nog of weer op de lijst moeten staan? De logica ontgaat mij. Volgens mij probeert men Nederland te schande te maken als ‘koloniale macht’. Dat we daarmee ook de ‘logro’ (het hard bevochten resultaat, red.) van Moises Frumencio ‘Dòktor’ da Costa Gomez overboord gooien, schijnt ons niet te deren.”