Terwijl de hele wereld kampt met de serieuze repercussies die Covid-19 heeft op de economie en sociale omstandigheden, gebruikt Den Haag deze zeer uitzonderlijke situatie om Curaçao, Aruba en Sint-Maarten de duimschroeven aan te draaien.
Toegegeven, onze opeenvolgende regeringen hebben allerminst uitgeblonken in daad- en slagkracht om de al langer bestaande sociaaleconomische en financiële problematiek kranig het hoofd te bieden.
Maar dat geeft Nederland nog niet het recht om een ‘consensuswet’ op te leggen. Behalve dat dit op zich al een contradictio in terminis is, maakt het ook de parlementsverkiezingen op deze eilanden tot aan 2027 tot een wassen neus. Immers, de Caribische Hervormingsentiteit (CHE) in Den Haag maakt dan op remote control de dienst uit en is allesbehalve Caribisch. Het is niet verbazingwekkend dat deze regeringen hier terecht op reageren met ‘che’ = bah! Laat juristen daar hun licht maar over schijnen. De boodschap van onze Raad van Advies is wat dat betreft kraakhelder. En laat Den Haag de durf tonen het aan hun Raad van State voor te leggen. Ik weet wel dat iemand als Betico Croes in zijn gloriejaren niet geaarzeld zou hebben om deze aangelegenheid voor te leggen aan de Verenigde Naties die vervolgens niets anders hadden kunnen doen dan een vernietigend oordeel vellen over het Nederlandse voorstel zoals het nu ter tafel ligt.
Nederland wil ‘hervormingen’ afdwingen, wat niets anders inhoudt dan kortwieken op diverse terreinen. Is bezuinigen onder die omstandigheden de slimste aanpak? Afgaande op uitspraken van leden van de Rijksministerraad is dat niet het geval. Althans niet voor Nederland. Waarom dan wel voor deze eilanden, of for that matter voor enkele Zuid-Europese landen? Dit is waar ik op doel.
Uit de mond van minister Eric Wiebes van Economische Zaken tekenden we in Op1 op 8 mei jl. het volgende citaat op: ,,Om na de coronacrisis uit de economische crisis te komen moeten wij niet bezuinigen, maar investeren.” Wij moeten concluderen dat dit geen incidentele oprisping van één lid van het Nederlandse kabinet was. Immers, bij RTL Z hoorden wij vergelijkbare uitspraken van minister Wopke Hoekstra van Financiën. Vanuit de zuinige aard zei hij aanvankelijk eind april nog zich te bezinnen op nieuwe bezuinigingen als gevolg van de coronacrisis. Dat sloeg weldra om. Hij zei expliciet op 12 mei: ,,Wat echt onverstandig is in een crisis die wij nu hebben is om ook nog eens te gaan snoeien. Dat is alsof je je bomen gaat snoeien, terwijl het buiten vriest.” En hij voegde er dit nog aan toe: ,,We hebben steeds gezegd dit is echt het verkeerde moment om met bezuinigen door te komen. Dit is ook een van de lessen van de vorige crisis”, verwijzend naar de financiële crisis van 2008 en daarna. En afgelopen vrijdag voegde premier Mark Rutte er veelzeggend aan toe dat (in Nederland) niet wordt aangestuurd op grootscheepse bezuinigingen of lastenverzwaringen: ,,Dat staat niet bovenaan het lijstje.”
Als je niet minder dan drie vooraanstaande leden van het Nederlandse kabinet, inclusief de primus inter pares - alle drie zitting hebbend in de Rijksministerraad die moet beslissen over de derde tranche aan leningen (!) aan deze eilanden - zulke heldere uitspraken hoort doen, krab je je toch even achter de oren en vraag je je af waarom datzelfde kabinet onder vergelijkbare omstandigheden toch zowel Curaçao als Aruba en Sint-Maarten geen geringe bezuinigingen door de neus wil boren onder het motto ‘take it or leave it’. Valt dit wel met mekaar te rijmen?
Frans Heiligers, Curaçao
