Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Refineria Isla ontkent dat het bedrijf na deze maand de salarissen van de 1.025 werknemers in vaste dienst niet meer kan en zal uitbetalen.
Earl Balborda, woordvoerder van de Refineria Isla Curaçao, heeft geruchten dat de raffinaderij het personeel alleen nog in maart kan uitbetalen, ontkracht. ,,Er is geen algemene vergadering geweest en ook de directie heeft niet aangegeven dat het geld op korte termijn op is. Ons doel is om tot en met eind 2019 aan alle verplichtingen te kunnen voldoen met alle werknemers die direct in dienst zijn ‘on board’. We proberen er (tegelijkertijd wel, red.) alles aan te doen om maatregelen te nemen die de kosten kunnen verlagen”, zo benadrukt Balborda desgevraagd.
Dit laatste houdt in dat alle managers en afdelingshoofden te horen hebben gekregen de contracten die aflopen niet meer te verlengen. Volgens een publicatie in de Extra van gisteren treft dat ook de (onder)aannemingsbedrijven werkzaam op het terrein of voor Isla. Werklieden die voor deze aannemers werk leveren zouden te horen hebben gekregen dat 28 februari hun laatste werkdag was. Sommigen zouden zich al twintig jaar of langer elke dag bij de Isla-poort melden voor het werk, maar dat hoeft niet langer.
Isla was decennialang niet alleen dé grootste werkgever - direct en indirect - maar ook afnemer van zeer veel leveranciers van goederen en diensten. Ook op dat punt zet Refineria Isla er in de meeste gevallen een punt achter, met alle gevolgen van dien voor de omzet en werkgelegenheid van deze toeleveringsbedrijven.
Volgens woordvoerder Balborda is de impact groot en waarschijnlijk veel groter dan velen denken. Hij geeft aan dat dit niets van doen heeft met het nemen van wraak, zoals sommige beweren in verband met Isla-moederbedrijf staatsoliemaatschappij PdVSA uit Venezuela, maar simpelweg omdat er nauwelijks geproduceerd en afgezet wordt.
Dit laatste is al langer het geval als gevolg van de beslagleggingen door internationale ondernemingen sinds mei 2018, gevolgd door sancties door de Verenigde Staten (VS) en de Europese Unie (EU), maar door de afname van brandstofproducten door de lokale overheids-nv Curoil kon Isla nog draaien op deze inkomsten. Dit laatste is ook steeds minder geworden en Curoil koopt diesel (ook eerder al), benzine en fuel oil in het buitenland.
Balborda meldde afgelopen maand dat personeelsleden en leveranciers tot nu toe allen en op tijd konden worden betaald, maar dat het uitblijven van de levering van ruwe olie door de beslagen maakt dat de Isla ‘zo niet langer door kan gaan’. Ook verklaarde de woordvoerder dat de situatie binnen de Curaçaose raffinaderij nijpend wordt. ,,Voor de komende twee maanden is het nog oké en vol te houden - ‘niet acuut dus’ - maar als de toevoer van ruwe olie uitblijft, zal Isla de jaarwisseling niet halen”, zei hij toen.
Bezuinigingen zijn noodzakelijk. Zo wordt de Isla-bedrijfsschool gestaakt, zijn de donaties gestopt en is de raffinaderij geen sponsor van de carnavalsoptochten.
Ondertussen loopt de schuld van Isla/PdVSA aan ‘huisbaas’ Refineria di Kòrsou (RdK) op. Zoals deze krant vorige week uit goede bronnen meldde, bedraagt deze momenteel zo’n 28 miljoen dollar, ofwel ruim 50 miljoen gulden.
De betalingsachterstanden zijn het gevolg van een verslechterde cashflowpositie, doordat Isla nauwelijks nog inkomsten genereert. RdK is het overheidsbedrijf dat eigenaar is van de raffinaderij die door Isla/PdVSA wordt gehuurd. De lease van 1,66 miljoen dollar per maand (20 miljoen op jaarbasis) is wel bij, maar dat is slechts een fractie van wat Refineria Isla verschuldigd is voor de afname van CRU-producten (Curaçao Refinery Utilities). Daarvoor betaalt Isla maandelijks 3,6 miljoen dollar. De achterstand bedraagt dan ook bijna acht maanden. Dit levert CRU en RdK op hun beurt ook weer grote financiële problemen op.
Intussen geldt in verband met de aangescherpte sancties van de Verenigde Staten 28 april als fatale datum. Zakendoen met en banktransacties door en aan PdVSA zijn vanaf dat moment vrijwel onmogelijk. Deskundigen wijzen erop dat PdVSA op dat moment vrijwel geen kant op kan.