Bedrag was voor aankoop Playa Abou
Twee maanden voordat MFK-politicus Gerrit Schotte de eerste premier werd van het nieuwe autonome Land Curaçao, kreeg hij 822.640 dollar gestort op de Zwitserse UBS-bankrekening van zijn bedrijf Nobrand Ltd. op de Marshalleilanden, onder de vermelding ‘/RFB/Acquisition Playa Blou Prop CU’.

Deze omschrijving verwijst expliciet naar een aankoop in het gebied tussen de Grote Knip en de Kleine Knip op Curaçao. Het Antilliaans Dagblad publiceert aan de hand van het ontnemingsvonnis van het gerecht van vorige week, waarbij Schotte voor 1,8 miljoen gulden wordt ‘geplukt’ en anders drie jaar hechtenis, in een serie over deze bijzondere transactie. Vandaag deel vier.
Een van de vragen die moet worden beantwoord, is of Schotte ook zelf wederrechtelijk voordeel heeft verkregen. Anders dan zijn advocaten menen, moet naar het oordeel van het gerecht worden vastgesteld dat hij vrijelijk kon beschikken over de bankrekening van Nobrand Ltd., waaronder ook het daarheen overgemaakte bedrag van 822.640 dollar.
Het gerecht leidt dat af uit de volgende feiten en omstandigheden:
- Schotte is degene die met medewerkers van de USB-Bank heeft gecorrespondeerd over het openen van een rekening en het oprichten van Nobrand Ltd.;
- Schotte is directeur van Nobrand Ltd.;
- hij heeft met betrekking tot de rekening van Nobrand Ltd. bij de UBS-Bank een onbeperkte tekeningsbevoegdheid;
- Schotte is de enige begunstigde van Norband Ltd.;
- hij heeft de rekening gebruikt voor privé-uitgaven en uitgaven in het kader van zijn campagne voor de verkiezingen in Curaçao van 2010;
- Schotte is degene die heeft verzocht ‘zijn’ rekening (de rekening van Nobrand Ltd.) te sluiten en de balans daarvan over te maken naar offshorebedrijf Och Ltd. om dat vervolgens naar afgeschermde bankrekeningen in Litouwen en Cyprus door te boeken.
Schotte heeft benadrukt dat een Trustmaatschappij in de Marshalleilanden de directie heeft gevoerd en dat toestemming bestond voor het doen van privé-uitgaven en uitgaven in het kader van zijn campagne voor de verkiezingen van 2010. Enige stukken daarover hebben zijn advocaten echter niet kunnen overleggen. De vergoeding voor de Trustmaatschappij - een vast bedrag van 450 dollar per jaar - wijst in elk geval niet op een continue en serieuze controle van de uitgaven van Nobrand Ltd. Het gerecht acht dat ook anderszins niet aannemelijk geworden. Het moet er daarom voor worden gehouden dat de veroordeelde vrijelijk over de bankrekening kon beschikken en dat ook heeft gedaan.
Dit betekent ook dat het aan Nobrand Ltd. overgemaakte bedrag van 822.640 dollar strekte tot voordeel van de veroordeelde. Daarmee kan in het midden blijven of sprake was van een schijnconstructie c.q. vereenzelviging van de veroordeelde met Nobrand Ltd. Het gaat niet zozeer om de schijnconstructie, als wel om de zeggenschap en beschikkingsmacht die Schotte over het geld had. Die zeggenschap en beschikkingsmacht bestonden overduidelijk bij Schotte.
De overige door de verdediging van Schotte gevoerde verweren kunnen het voorgaande niet anders maken. De stelling van de advocaten dat het Openbaar Ministerie het gerecht onjuist en onvolledig heeft voorgelicht, deelt het gerecht niet.
Het gerecht wijst er in dat verband op dat het ambtshalve stukken heeft opgevraagd en de verdediging alle ruimte heeft gegeven om ook andere stukken in te brengen en eigen onderzoek te laten verrichten, wat de verdediging ook heeft gedaan. Het gerecht wijst er voorts op dat het ook een schriftelijke voorbereidingsronde heeft gelast, waarbij de verdediging en het OM hun standpunten al konden uiteenzetten. De verdediging en het OM hebben dat gedaan. Het gerecht heeft vervolgens ter terechtzitting toegestaan dat de door de advocaten van Schotte meegebrachte deskundige, de heer D.B.C. Contzé, een presentatie kon geven van zijn bevindingen en heeft vervolgens uitgebreid de gelegenheid aan de veroordeelde gegeven om, al dan niet naar aanleiding van vragen, een verklaring af te leggen. Die verklaring is op verzoek van de verdediging opgenomen op een geluidsband en is aan de hand daarvan uitgewerkt. Het gerecht acht zich daarmee meer dan voldoende voorgelicht.
De verdediging meent te hebben aangetoond dat niet aannemelijk is dat sprake is van enig strafbaar feit op grond waarvan het meergenoemde bedrag aan Nobrand Ltd. is overgemaakt. De advocaten van Schotte zijn in hun verweren echter te gemakkelijk voorbijgegaan aan de aanwijzingen die het onderzoek heeft opgeleverd. Zij lijkt daarbij de entiteit Nobrand Ltd. naar eigen goeddunken te vereenzelvigen met de SPF Nobrand.
De rapportages van eerdergenoemde Contzé en zijn naar aanleiding daarvan afgelegde verklaringen leveren de onderbouwing voor het standpunt van de verdediging evenmin op. Het gerecht heeft zich erover verbaasd dat de deskundige standpunten heeft verkondigd die louter gebaseerd zijn op gesprekken die hij heeft gehad met Schotte. In zoverre zijn de verklaringen niet te beschouwen als een deskundig oordeel, maar als een verklaring als getuige. Illustratief daarvoor is zijn antwoord op de herhaalde vraag van het gerecht op grond waarvan zijn stelling is gebaseerd dat ‘het feit dat Nobrand Ltd. een rol heeft vervuld bij het aantrekken van investeerders in onroerend goed op Curaçao onomstotelijk is aangetoond’. Het antwoord kwam niet veel verder dan dat volgens hem het Knip-project typeerde dat Nobrand Ltd. een dergelijke rol heeft gehad en dat hij heeft begrepen dat het de bedoeling was dat meerdere projecten zouden volgen. De stelling is daarmee natuurlijk niet aangetoond, laat staan onomstotelijk. Het gerecht begrijpt uit zijn verklaring dat hij zich in hoge mate heeft laten leiden door de uitleg van veroordeelde Schotte zelf.
Dat is ook op te maken uit het antwoord op een vraag over een andere stelling. Ten aanzien van zijn stelling dat Schotte een feitelijke rol heeft vervuld als procesbegeleider van Nobrand Ltd. verklaarde Contzé dat die (slechts) was gebaseerd op de gesprekken die hij met de veroordeelde heeft gevoerd.
De deskundige heeft nog verklaard dat hij noch onderzoek heeft gedaan naar de achterliggende geldstroom (het inzichtelijk maken van de betaling van het meergenoemde geldbedrag), noch naar de daaropvolgende geldstromen, die bij het onderzoek pontificaal in beeld zijn gekomen (de overboeking van geldbedragen naar offshorebedrijf Och Ltd. en van daaruit naar afgeschermde bankrekeningen in Litouwen en Cyprus). Het onderzoeksobject was Nobrand Ltd. De SPF Nobrand was geen onderzoeksobject en over de overboekingen naar Och Ltd. is niet eens met Schotte gesproken.
Dat de betaling door International Financial Planning Services, een aan Corallo gelieerd bedrijf, niet logisch was, klinkt overigens ook door in de volgende verklaring van deskundige Contzé:
,,De context van wat er dan wel op papier staat, zijn de budgetten die ter beschikking zijn gesteld. Daar zie je ook de SPF Playa Abou en de SPF Playa Blou. Dan zou je dus verwachten dat heel de afwikkeling via de SPF heeft plaatsgevonden. Waarom een tweetrapsraket als het ook in één keer kan?”
De rapportages en de verklaringen van deskundige Contzé ondergraven de eerder weergegeven oordelen en overwegingen van het gerecht dan ook niet. Het verweer van de verdediging wordt verworpen.
Geconcludeerd wordt dat veroordeelde Schotte uit soortgelijke feiten een bedrag van 822.640 dollar aan wederrechtelijk voordeel heeft verkregen. De tegenwaarde daarvan in Antilliaanse guldens was op het moment van de overboeking, 9 augustus 2010, opnieuw gesteld op 1,78 gulden. Het voordeel wordt daarom gesteld op een totaalbedrag van 1.464.299,20 gulden.