Twee maanden voordat MFK-politicus Gerrit Schotte de eerste premier werd van het nieuwe autonome Land Curaçao, kreeg hij 822.640 dollar gestort op de Zwitserse UBS-bankrekening van zijn bedrijf Nobrand Ltd. op de Marshalleilanden, onder de vermelding ‘/RFB/Acquisition Playa Blou Prop CU’. Deze omschrijving verwijst expliciet naar een aankoop in het gebied tussen de Grote Knip en de Kleine Knip op Curaçao. Het Antilliaans Dagblad publiceert aan de hand van het ontnemingsvonnis van vorige week, waarbij Schotte voor 1,8 miljoen gulden wordt ‘geplukt’ en anders drie jaar hechtenis, in een serie over deze bijzondere transactie. Vandaag deel drie.
Het gerecht heeft zich in de ontnemingszaak aan de hand van de feiten en omstandigheden allereerst voor de vraag gesteld of aanwijzingen bestaan dat de veroordeelde - Schotte - zich schuldig heeft gemaakt aan soortgelijke feiten als de ambtelijke omkoping, het (medeplegen van) valsheid in geschrifte en/of het (medeplegen van) witwassen, waarvoor hij in de strafzaak Babel is veroordeeld.
Ten aanzien van de ambtelijke omkoping zijn de volgende gelijkenissen te trekken:
- het geldbedrag van 822.640 dollar is, gelijk de in de strafzaak bedoelde geldbedragen, afkomstig van een aan Francesco Corallo gelieerde onderneming;
- het geldbedrag is in dezelfde periode overgemaakt (op 9 augustus 2010, nog geen twee maanden nadat de in de strafzaak bedoelde geldbedragen zijn overgemaakt);
- de veroordeelde Schotte was in die gehele periode lid van de Eilandsraad en dus werkzaam als ambtenaar;
- waar ten aanzien van de in de strafzaak bedoelde geldbedragen werd voorgewend alsof daarmee werkzaamheden van Vanddis nv (het bedrijf van medeveroordeelde Cicely van der Dijs, partner van Schotte) zijn betaald, zijn vraagtekens te zetten bij de vraag of het geldbedrag van 822.640 dollar inderdaad voortvloeit uit werkzaamheden in het kader van de erfpachtuitgifte van Playa Blou, zoals in de omschrijving van de overboeking is opgenomen - de twijfels zullen hierna verder worden uitgewerkt, maar in de kern komt het neer op het moment waarop en de onderneming waaraan de betaling is gedaan;
- waar de veroordeelde in de strafzaak zijn invloed in de politiek ten gunste van Corallo cum suis heeft aangewend of proberen aan te wenden, kan uit zijn positie worden afgeleid dat Schotte dat in dit geval ook kon doen (hetzij in het kader van de erfpachtuitgifte, die kort daaraan voorafgaand heeft plaatsgevonden, hetzij in het kader het onroerend goed aan de Jan Norduynweg, hetzij op een geheel ander vlak).
,,Dat zijn aanwijzingen dat de veroordeelde zich ook met het aannemen van het geldbedrag van 822.640 dollar opnieuw schuldig heeft gemaakt aan ambtelijke omkoping”, aldus het ontnemingsvonnis.
Er bestaan eveneens aanwijzingen dat Schotte zich opnieuw heeft schuldig gemaakt aan het (medeplegen van) witwassen. Die aanwijzingen komen voort uit de volgende omstandigheden:
- er wordt een aanzienlijk geldbedrag 822.640 dollar overgemaakt door een aan Corallo gelieerd bedrijf naar een afgeschermde Zwitserse bankrekening van een op de Marshalleilanden gevestigde onderneming van de veroordeelde Schotte;
- de omschrijving bij die overboeking verwijst naar werkzaamheden van Schotte, die twee jaar eerder hebben plaatsgevonden op een moment dat de onderneming nog niet was opgericht en waarvoor al een betaling had plaatsgevonden aan een andere onderneming waarvan Schotte de begunstigde was;
- nadat de Zwitserse bank aan Schotte had laten weten dat de bankrekening in verband met zijn status als politicus moest worden gesloten, is het geld (voor zover het niet is besteed aan de aflossing van creditcardafrekeningen) met tussenkomst van een offshorebedrijf doorgestort naar afgeschermde bankrekeningen in Litouwen en Cyprus.
Schotte heeft verklaard dat het geldbedrag van 822.640 dollar aan Nobrand Ltd. is overgemaakt vanwege de werkzaamheden die hij heeft verricht in het kader van het beschreven Knip-project. Volgens zijn verklaring is met een consortium van zakenmannen, dat wilde investeren en waar Corallo deel van uitmaakte, afgesproken dat Nobrand Ltd. het budgetsaldo - het verschil tussen het door dat consortium beschikbaar gestelde budget en het uiteindelijk bereikte onderhandelingsresultaat - mocht behouden.
Deze verklaring heeft de nodige vragen opgeroepen, bij het Openbaar Ministerie (OM), maar ook bij het gerecht. Uit de verklaring van Schotte is af te leiden dat zijn werkzaamheden in maart 2008 waren afgerond. Toen waren de oprichtingsbevoegdheden aan Nesser Holding Inc. en Corplease AVV (beide van Corallo) immers overgedragen. Op dat moment was Nobrand Ltd. nog niet opgericht.
Het is daarom zonder nadere onderbouwing, die ontbreekt, moeilijk voorstelbaar dat de afspraak is gemaakt dat een budgetsaldo zou toekomen aan Nobrand Ltd. Dat geldt des te meer, nu de veroordeelde Schotte zijn werkzaamheden op dat moment had ondergebracht bij de SPF Nobrand (Stichting Particulier Fonds). Van die SPF was Schotte op dat moment de enige begunstigde. Als er een afspraak is gemaakt, ligt het daarom in de rede dat die bestond uit het overmaken van een bedrag aan SPF Nobrand.
Frappant genoeg is dit ook precies de situatie waarvan de advocaten van Schotte in hun schriftelijke reactie zijn uitgegaan. Bij die situatie past ook dat op 10 september 2008 een aanzienlijk bedrag, 500.000 gulden, door een aan Corallo gelieerd bedrijf aan SPF Nobrand is overgemaakt. In dit licht wekt het bevreemding dat twee jaar later een ander aan Corallo gelieerd bedrijf, dat Schotte op dat moment niet kende, een nog groter bedrag, maar liefst 822.640 dollar, heeft overgemaakt naar een afgeschermde bankrekening in Zwitserland van Nobrand Ltd., dat ten tijde van de werkzaamheden van Schotte nog niet in beeld was.
De antwoorden op de door het gerecht gestelde vragen naar de onderliggende stukken over zijn werkzaamheden en de afspraak die over het budgetsaldo zou zijn gemaakt, moest Schotte grotendeels schuldig blijven. ,,Er is geen overeenkomst, geen offerte, geen factuur en geen correspondentie in het geding gebracht waarmee aannemelijk gemaakt zou kunnen worden dat hij dit bedrag legaal heeft verkregen”, aldus het gerecht.
Schotte wordt daarbij ook niet te hulp geschoten door Corallo. Hij, Corallo, had op zijn minst kunnen beamen dat deze afspraak was gemaakt en dat daarom een aan hem gelieerd bedrijf het bedrag heeft overgemaakt. Dat heeft hij niet gedaan. Integendeel: hij heeft op 20 mei 2014 verklaard dat hij of de ondernemingen waarvan hij aandeelhouder is, bij zijn weten nog nooit geldbedragen hebben overgeboekt naar Nobrand Ltd. Het gerecht: ,,De vraag dringt zich op waarom Corallo hierover niet frank en vrij zou verklaren, als aan de overboeking een legale overeenkomst ten grondslag heeft gelegen.”
Tegen deze achtergrond wordt de bevreemding alleen maar groter doordat Nobrand Ltd. een in de Marshalleilanden gevestigde onderneming is, die - zo kan uit de bankafschriften worden afgeleid en wordt ook door Schotte toegegeven - ook geen andere bedrijfsactiviteiten heeft verricht en waarvan de veroordeelde de enige begunstigde was.
Daar komt nog eens bij dat Schotte, toen hij het bericht kreeg dat hij zijn Zwitserse bankrekening van Nobrand Ltd. moest sluiten, het beschikbare saldo met tussenkomst van een offshorebedrijf heeft doorgestort naar afgeschermde bankrekeningen in Litouwen en Cyprus. Als het gerecht de veroordeelde Schotte goed begrijpt, zijn dit reguliere investeringen, maar ook hiervan zijn geen onderliggende stukken in het geding gebracht.
,,Het gerecht komt daarmee tot de slotsom dat Schotte geen concrete en verifieerbare verklaring heeft gegeven die aannemelijk maakt dat het overgemaakte bedrag van 822.640 dollar op legale wijze is verkregen.”
Het gerecht is van oordeel dat voldoende aanwijzingen bestaan dat Schotte ‘zich schuldig heeft gemaakt’ aan een of meer soortgelijke feiten als die in de strafzaak Babel bewezen zijn verklaard, namelijk ‘wederom aan ambtelijke omkoping en/of witwassen’.
