Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Gratis openbaar vervoer, wifi, gelijke mogelijkheden en gratis onderwijs. Dit zijn enkele aanbevelingen die Carlien de Witt Hamer afgelopen zaterdag op het Armoedecongres aandroeg om de armoede op Curaçao te bestrijden binnen het onderwijs.

,,Uit onderzoek blijkt dat scholen en leerkrachten de oorzaak van schoolproblemen vaak voor tachtig procent aan de gezinssituatie toeschrijven. Maar is dit wel terecht?” In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, heeft de gezinssamenstelling juist een aanzienlijk kleiner effect op de prestaties, stelt De Witt Hamer. ,,Kinderen uit gezinnen met twee ouders scoren iets hoger op leerprestaties, aanpassing, zelfbeeld en sociale relaties dan kinderen uit eenoudergezinnen. Daarnaast scoren enige kinderen iets beter. Met name in vergelijking met gezinnen met drie of meer kinderen.”
Verder blijkt dat werkende moeders een minder groot effect hebben op de schoolprestaties van hun kinderen. ,,In de publieke opinie wordt vaak aangenomen dat dit slecht is voor de kinderen. Maar, dat blijkt niet uit onderzoek. Er worden geen effecten op leerprestaties gevonden.” De Witt Hamer stelt dat uit onderzoek gebleken is dat de sociaaleconomische status van het gezin een groot effect kan hebben op de schoolprestaties van een kind. Wanneer de school bijvoorbeeld handelt vanuit een bepaald godsdienstig standpunt of culturele opvatting, kan dit voor sommige ouders onbegrijpelijk zijn. Zij komen hierdoor ‘buitenspel te staan’. De Witt Hamer geeft aan dat hoe langer de kinderen op school zitten, hoe minder groot dit effect wordt.
Ook zou de sociaalpsychologische omgeving van belang zijn voor de schoolprestaties. ,,In de thuissituatie wordt het plezier in leren wel of juist niet bevorderd.” Hoe meer ouders van hun kind verwachten, hoe meer een leerling zijn best zal doen om aan deze verwachtingen te voldoen. Echter, zo stelt De Witt Hamer, hebben veel laagopgeleide ouders hier moeite mee. Zij begrijpen de ‘taal van de school’ niet, en zijn dus niet goed in staat hun kinderen aan te moedigen. Hierdoor raken zij minder betrokken bij de school.
De thuissituatie heeft dus deels effect op de prestaties van leerlingen, maar de ‘schuld’ is ook nog elders te zoeken. De Witt Hamer stelt namelijk dat het ‘Nederlandse scholensysteem’ niet goed aansluit bij een aanzienlijk deel van de Curaçaose leerlingen. ,,Het is een reflectie van de middenklasse: voornamelijk vrouwelijk, gericht op overleg, samenwerken en zelfexpressie.” Leerlingen uit lagere sociale klassen zouden zichzelf hierin vaak niet herkennen. Daarnaast zouden scholen er te gemakkelijk vanuit gaan dat ouders hun kinderen stimuleren en voorbereiden, terwijl dit niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Zo beschikt simpelweg niet iedereen over een computer of internet of kunnen ouders niet goed communiceren met de docenten.
Om ervoor te zorgen dat alle leerlingen tóch gelijke kansen krijgen, zouden gratis openbaar vervoer en wifi al helpen. Ook wil zij extra aandacht voor ‘arme’ wijken. Denk bijvoorbeeld aan kleine klassen, gezond voedsel en de beste docenten. Daarnaast is De Witt Hamer groot voorstander van gratis onderwijs, zeker voor de minder draagkrachtigen.