Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De Curaçaose Wegenbouwmaatschappij (CWM) kan naar haar centjes fluiten waar het gaat om de betaling door de overheid voor de renovatie van het Wilhelminaplein. Het gaat om een bedrag van 1,5 miljoen gulden. Maar, tegelijkertijd kan CWM rekenen op een schadevergoeding geschat op een bedrag van 750.000 gulden.

Het Hof van Justitie geeft partijen, het Land en CWM, de gelegenheid om zich over de hoogte van de schatting door het Hof uit te laten, vandaar dat de zaak daartoe naar de rol wordt verwezen van 10 januari 2017. Het gaat hier dus om een tussenvonnis dat gisteren in hoger beroep is gewezen.
De renovatie van het Wilhelminaplein was in opdracht van het kabinet-Schotte (MFK) in juli 2012. De opdracht werd gegeven door de toenmalige minister van Gezondheid, Milieu en Natuur (GMN), Jacinta Constancia (MFK).
Het Hof stelt: ,,CWM heeft haar lot in handen van de regering gelegd. Haar vertrouwen hield kennelijk in dat het wel goed zou komen als de regering-Schotte maar aanbleef. CWM heeft de kans genomen dat de regering-Schotte niet aanbleef en deze kans heeft zich gerealiseerd. Dit vertrouwen van CWM verdient geen honorering.”
De opdracht toentertijd van de Gezondheidsminister is volgens het vonnis geschied in strijd met de regels. Het Hof legt uit: ,,Er was geen begrotingspost, de minister was niet gemachtigd, de aanwijzing van de Koninkrijksregering werd geschonden en betrokkenheid van de minister van Financiën blijkt niet. Uit het stelsel van de wet vloeit voort dat de opdracht nietig is.”
Maar hoewel CWM zich in ‘een wankel bootje heeft begeven, zonder voorschotten te eisen’, stelt het Hof ook dat de overheid schadeplichtig is omdat deze zich onrechtvaardig heeft verrijkt. In het vonnis staat dan ook: ,,Voorlopig schat het Hof de schade ‘voor zover redelijk’ op 750.000 gulden opeisbaar per 1 januari 2018 (met het oog op de begroting).”
Over de kortzichtigheid van CWM staat in een uitleg van het Hof van Justitie dat het CWM niet kon zijn ontgaan dat in de opdrachtbrief van de minister van GMN niet verwezen werd naar een machtiging bij landsbesluit. Ook had CWM er rekening mee moeten houden dat een begrotingspost ontbrak. En verder: ,,CWM wist dat het de bedoeling was dat de overheids-nv’s Curoil en Refineria di Kòrsou zouden betalen of dat betaling uit een los van de begroting staand ‘potje van Schotte’ zou komen.” Dat is overigens deels ook gebeurd, want, zo wordt in het vonnis uitgelegd: ,,Een gedeelte van de prijs, te weten 114.281,85 en 103.924,18 gulden is aan CWM betaald door de overheidsvennootschappen Refineria di Kòrsou en Curoil. De overige facturen van in totaal 1.135.996,97 zijn onbetaald gebleven.”
Ook wist CWM, door de grote publiciteit daaromtrent, dat vóór de opdracht een aanwijzing was gegeven door de Koninkrijksregering, wat inhield dat het Land geen nieuwe verplichtingen mocht aangaan. Het Hof vervolgt daarom: ,,Enige twijfel over hoe de Koninkrijksregering, die net een aanwijzing had gegeven, zou aankijken tegen door de regering geïnitieerde betalingen door overheids-nv’s (kennelijk uit toekomstige dividenden) en een los van de begroting staande heffing van 5 cent op elke liter benzine of diesel (het ‘potje van Schotte’) was ook op zijn plaats.”